De kogel is door de kerk: het stadsbestuur van Sint-Niklaas kiest net als Beveren en Temse voor een privaat zwembad. Het wordt een zogenaamde pps, een publiek-private samenwerking. Daarbij zou Sinbad, het huidige publieke zwembad worden gesloten. Dat er nood is aan meer zwemgelegenheid in de stad is bekend. Maar de PVDA wil dat zwemmen voor jong en oud betaalbaar blijft en dat onze stadsdiensten niet uitverkocht worden aan de privé.
Sint-Niklaas wil scheep gaan met een privé-partner om een nieuw zwembad te bouwen. Maar zo’n private uitbating heeft in alle andere steden waar dit is ingevoerd geleid tot prijsstijgingen, verkorte openingsuren en slechtere arbeidsvoorwaarden voor het personeel. Dit dreigt ook in Sint-Niklaas het geval te worden. Enkele tariefvergelijkingen:
- De tarieven voor kinderen en jongeren liggen in het private zwembad van Temse dubbel zo hoog als in Sint-Niklaas: 3€ ipv. 1,5€ per zwembeurt
- Voor volwassenen is het verschil minder groot, maar je betaalt in Beveren toch 20% meer dan in Sint-Niklaas (als inwoner van de gemeente), nl. 3,6€ ipv. 3€.
- Voor een jaarabonnement liggen de verschillen merkelijk hoger. In Temse betaal je 140€, dat is 55% meer dan in Sint-Niklaas waar je maar 90€ betaalt. Beveren werkt niet met een jaarabonnement maar met 20-beurtenkaarten. Die kost 52€. Als je elke week 1x gaat zwemmen kost het je 135€ in Beveren.
Bij zo’n constructie zijn de winsten voor de privé en de lasten voor de overheid. Sportclubs die nu soms moeten uitwijken naar Beveren betalen daar dubbel zoveel als in Sint-Niklaas. Resultaat is een verhoging van het lidgeld, waardoor sportclubs minder toegankelijk worden. In Beveren hebben sommige scholen al problemen om het schoolzwemmen in stand te houden omdat de kosten daar fel zijn verhoogd. De stad zou jaarlijks 1,5 miljoen betalen om een tariefkorting te bekomen voor de bewoners. Na dertig jaar, wanneer er zware kosten komen aan het zwembad, zou de stad eigenaar worden.
Dat de loon- en arbeidsvoorwaarden merkelijk slechter zijn in de private dan in de publieke zwembaden is duidelijk gebleken uit een recent onderzoek van de nieuwssite Apache. Een voorbeeld. Een vijftal jaren geleden ging het provinciale Olympiabad te Brugge over in handen van LAGO (wellicht de privé-partner van het stadsbestuur ). Deze wilde de vijf kuisvrouwen wel overnemen. Ze zouden echter 25% loon- en toeslagen zoals weekend- en risicopremies verliezen. Is het dat wat het personeel van het zwembad te wachten staat?
Het huidige stadszwembad, Sinbad zou gesloten worden. Wellicht een eis van de privé-partner die liever geen concurrentie ziet voor zijn zwembad. Op die manier worden de scholen en sportverenigingen verplicht om bij het privé-zwembad aan te kloppen. Het Sinbad is nochtans maar in 2006 in gebruik genomen en heeft in 2011 nog een facelift gekregen. Hoe kan je hierbij spreken van duurzaamheid? Is dat zorgvuldig omspringen met publieke middelen? De kaarten liggen dan ook meteen duidelijk: de privé legt zijn eisen op tafel en de stad danst naar de pijpen van de privépartner. De PVDA eist dan ook dat het nieuwe zwembad een openbaar zwembad wordt zodat de tarieven voor iedereen betaalbaar blijven.
