Skip to content

Stadsbestuur moet bezig zijn met de noden van de burgers, niet met prestigeprojecten en pestboetes.

Een begroting weerspiegelt de prioriteiten van een stadsbestuur. Als we de meerjarenbegroting analyseren, dan merken we dat Sint-Niklaas vooral investeert in prestigeprojecten en meer boetes, indirecte belastingen en de uitverkoop van openbare diensten en gebouwen van de stad aan private eigenaars. Dit alles moet zorgen voor een krap evenwicht in de begroting. Maar tegen 2025 zullen we hierdoor als stad zowat 22 miljoen armer zijn dan in 2020. Is dit behoorlijk bestuur?  

Wat zijn de kernpunten die wij als PVDA analyseren in de meerjarenbegroting van Sint-Niklaas? 

Uitverkoop van diensten en gebouwen van de stad

Eerst en vooral zien we dat de stad Sint-Niklaas steeds meer diensten privatiseert, zoals: 

  1. de ophaling van PMD
    De werknemers worden gelukkig niet ontslagen, maar zij zullen voortaan moeten werken voor de Groendienst en Reine Stad en vooral
    zwerfvuil en sluikstorten moeten tegengaan. Tegelijk merken we dat arbeiders van de privéophaaldienst tegen een hels tempo achter de vuilkar moeten lopen en dat één persoon vaak de twee kanten moet bedienen, met de nodige risico’s in het verkeer. Om dan nog te zwijgen over de loon- en arbeidsvoorwaarden die in de privé beduidend slechter zijn.
  2. het parkeertoezicht 
  3. het nieuwe zwembad
  4. enz.

Daarnaast merken we ook de uitverkoop van verschillende gebouwen van de stad, in totaal goed voor om en bij de 8 miljoen euro:

  1. de gebouwen van Libridis - begroot op 2 miljoen euro
  2. het scharniergebouw van de vakschool - begroot op een klein miljoen
  3. de huidige bibliotheek en het Huis van het Kind - begroot op 5,1 miljoen euro

Peperdure bouwprojecten 

  1. de herinrichting van de gouden vleugel van het stadhuis - 900.000 euro (bovenop de 11 miljoen euro die eerder werd goedgekeurd)
  2. de vernieuwing van de Grote markt - 13 miljoen euro
  3. nieuw zwembad - minstens 88 miljoen euro
  4. de nieuwe bibliotheek - geen 15,5 miljoen zoals eerst begroot, maar 22 miljoen.
    Deze 'parel van het Hendrik Heymanplein', wordt zo een onverantwoord dure parel. Bovendien spendeerde de stad in 2018 nog 564.000 euro om de verwarming te repareren. Is het dan verantwoord om NU de bib af te breken? En waarom steeg de kostprijs op 6 maanden tijd met ruim 6 miljoen euro? Antwoord: men ontdekte dat er een verschil is tussen netto- en bruto ruimte... Dat men dit nu pas ontdekt, boezemt ons weinig vertrouwen in over de finale kostprijs. Hoeveel gaat deze 'parel' uiteindelijk kosten? 22 miljoen euro of meer? Neen, voor ons mag het niét meer zijn. 22 miljoen euro is al veel te veel. 

Boekhoudkundige trucjes

Om de begroting min of meer te laten kloppen, schudt het stadsbestuur een aantal trucs uit de mouw:

  • De verkoop van de huidige bib en gronden en gebouwen van het Huis van het Kind worden nu al in deze meerjarenbegroting ingeschreven. Kan men nu al zeker zijn dat dit 5,5 miljoen oplevert? Waarom stond de verkoop dan niet eerder in de begroting? Verkoopt men zo niet het vel van de beer vooraleer die geschoten is?
  • De politiezone heeft 8 miljoen reserves en sluist de helft daarvan door naar de stad.

Meer inkomsten uit boetes

“Wanneer we in 2025 op kruissnelheid zitten dan innen we 1 miljoen euro aan boetes in de zone 30,” zei schepen Buysrogge. We zagen de dollartekens flikkeren in zijn ogen. Kruissnelheid? De chauffeurs moeten dus blijkbaar op kruissnelheid blijven rijden om de stadskas te spijzen?! En wij die dachten dat de uitbreiding van zone 30 vooral meer verkeersveiligheid in de binnenstad nastreeft? Of zoals VIAS onlangs stelde in De Standaard: “Beleid rond verkeersveiligheid moet streven naar zo weinig mogelijk boetes”. Wat is prioritair voor het stadsbestuur: de verkeersveiligheid of verkeersboetes innen? Voor ons is dat ontegensprekelijk het eerste. Dat willen zeggen: nog meer beschilderingen op de weg om automobilisten te informeren, meer ingrepen in de wegenissen om ook bij weinig verkeer snel rijden af te remmen enz. Uiteraard moeten we snelheidsmaniakken beboeten, maar het mag geen pestbeleid worden. 

Meer parkeerboetes door privatisering?

Het stadsbestuur verleent vanaf begin 2022 een concessie aan een privébedrijf en geeft zo het parkeertoezicht uit handen. Eén van de gevolgen? 900.000 euro minder inkomsten uit parkeerboetes voor de stad. De PVDA is zeer benieuwd wat er allemaal in het  contract met dit privébedrijf zal staan? Want een privébedrijf heeft als doel om winst te maken en wil zoveel mogelijk boetes uitschrijven. Gaan we ook hier naar een pestbeleid? En zullen ook in Sint-Niklaas scanauto's rondrijden om de parkeerboetes “op kruissnelheid” te krijgen? Recent kwam aan het licht dat de gemeenten Glabbeek en Bilzen verkeersdrempels lieten verdwijnen op vraag van het privébedrijf dat daar de trajectcontroles uitbaat (!). Dat privébedrijf had deze en andere voorwaarden vastgelegd in hun contract met de gemeenten. Welke voorwaarden zullen er binnnekort in het contract met de stad Sint-Niklaas staan? We houden ons hart vast.

In 2022 komen er ook drie randparkings aan de buitenkant van de stad, te beginnen bij SVK. Dat vinden we positief. De PVDA heeft altijd al gepleit voor randparkings om het autoverkeer in de binnenstad te beperken. Maar dan moeten we die randparkings wel via het openbaar vervoer verbinden met de binnenstad! Liefst kleine bussen met een lage instap. Liefst bussen op elektriciteit of waterstof. Maar dat is niét voorzien. En wat als de LIJN en de Vlaamse overheid hun plannen om de stadsbussen af te schaffen - PVDA verzet zich hier al jaren tegen - voortzetten? Hoe komt er dan een verbinding met de binnenstad zodat de handelaars niet het slachtoffer te laten zijn? Iedereen op de elektrische deelstep? Sorry, maar dat is echt geen optie. Deelfietsen? Hierrond doet het stadsbestuur níks. 

Verschuiving van directe naar indirecte belastingen

De aanvullende personenbelasting (APB) wordt verlaagd met 1 procent. Wie kan daartegen zijn? Niemand betaalt graag belastingen. Maar wij stellen vast dat er een duidelijke verschuiving is van directe naar indirecte belastingen. Terwijl de inwoners 1 procent minder belastingen betalen, dalen door de bevolkingsgroei en door andere elementen de inkomsten uit de APB niét voor de stad. Tegelijkertijd stijgen in dezelfde periode de inkomsten uit de opcentiemen op de onroerende voorheffing met 3,4 miljoen euro. Er is dus duidelijk een verschuiving van directe naar indirecte belastingen. Met andere woorden, dit is voor de stadskas een vestzak/broekzak operatie. 

Het sociale luik: een vergrootglas nodig

Op sociaal vlak moeten we met een vergrootglas zoeken naar extra inspanningen van de stad. 

Ja, er wordt gestart met 'housing first' en er komen rolstoelvriendelijke picknicktafels. Maar op het vlak van discriminatie op de woonmarkt wachten we nog altijd op de praktijktesten, of noem het correspondentietesten. Het stadsbestuur wacht op minister Somers. Hoelang gaan ze nog wachten? Nog eens een jaar? 

Ja, er komen negen extra noodwoningen. Maar er komt nog altijd geen (winter)opvang voor daklozen. 

De uitdagingen op sociaal vlak zijn zeer groot. We zitten met een toenemende vergrijzing, met toenemende armoede, met een energiecrisis waarbij mensen hun gas- en elektriciteitsfactuur de pan uit swingt, met een wooncrisis. Zien we hier nieuwe initiatieven? Zeer weinig.

We hebben voorstellen gedaan om de mensen te helpen om hun energierekening onder controle te houden. "We doen al heel veel", was het antwoord. Wij willen nog een voorstel doen: heel veel mensen in onze stad zijn getroffen door het faillissement van de Vlaamse Energieleverancier, omdat ze ingetekend hebben op de groepsaankoop van de provincie. De provincie helpt deze mensen niét. Waarom kan de stad de gedupeerden niet bijstaan met een advocaat om een groepsvordering in te stellen voor het terugbetalen van het teveel aan betaalde voorschotten? Individueel zien mensen dat niet zitten, maar een groepsvordering kan misschien wel helpen en maakt het makkelijker voor de slachtoffers. 

Wat betreft armoede zien we dat de bijdragen voor het betalen van het leefloon in 2021 met 235.000 euro zijn gestegen. Dus: de armoede in onze stad die al zo groot neemt nog toe. 

De stad trekt amper één miljoen euro uit voor sociale woningbouw. Als de stad voor de nieuwe bibliotheek op het laatste nippertje 5,5 miljoen extra centen kan uittrekken (totaal prijs: 22 miljoen euro), waarom kan er dan geen vergelijkbaar bedrag uitgetrokken worden voor sociale woningbouw?  

Ja, er wordt volgend jaar ingezet op het sociaal beheersrecht. Eindelijk! Maar het voorziene bedrag van 100.000 euro is ruimschoots onvoldoende. De schepen belooft dat als het nodig is hij extra centen zal vragen. We zijn erg benieuwd. 

Toenemende vergrijzing van onze bevolking. 

De zorg voor de ouderen in onze samenleving neemt in belang toe. We moeten daar als gemeenschap extra in investeren. Maar dan zien we dat opnieuw de bijdrage van de stad aan het Zorgpunt Waasland (ZPW) niet wordt geïndexeerd. Terwijl de noden in de zorg heel groot zijn en er forse inspanningen nodig zijn om het personeel te behouden, om nieuw personeel aan te trekken, om de werkdruk voor het personeel draaglijk te maken, om te voorkomen dat mensen ziek uitvallen en om de wachtlijsten te kunnen verkleinen. Over het geheel van deze legislatuur betekent dat meer dan 2 miljoen aan inkomsten dat het ZPW mist. Ja, hun begroting is in evenwicht, maar de zorg neemt niet toe. Als we moeten vaststellen dat 1/3de van de kamers in het Populierenhof leeg staan omdat er personeel tekort is, dan moet er toch een alarmbel afgaan. Hoe gaan we dat oplossen? Dat kan enkel door extra inspanningen om de jobs aantrekkelijker te maken en de lonen en arbeidsomstandigheden te verbeteren. “Hoe gaat u daarvoor zorgen?”, vroegen we aan de directeur en vragen we  aan de schepen van welzijn en de voorzitter van het ZPW. Het antwoord blijft achterwege.

We weten dat de Vlaamse regering hier ook een belangrijke rol speelt. Maar ook de lokale besturen hebben hierin een verantwoordelijkheid.  Biedt men iedereen die nu half time werkt de kans om full time te werken. Het antwoord van de directeur van ZPW: “We doen dat al, maar dan moeten de mensen wel bereid zijn om gesplitste diensten te doen, van 7 tot 11 en van 17 tot 19 uur en bereid zijn om in verschillende centra te werken.” Wat een voorstel?! Begrijpelijk dat heel wat mensen niet ingaan op zo’n voorstel. Alleenstaande moeders krijgen dat gewoon niet georganiseerd. En wat als je partner ook in ploegen werkt? Hoe los je dat op? Nochtans noemt Margot Cloet van Zorgnet Icuro dit een belangrijk middel om te zorgen dat er meer handen aan het bed komen, maar dan moet men realistische en voor de mensen haalbare voorstellen uitwerken. Waarom werkt men hierrond geen voor de zorgkundigen haalbare voorstellen uit? 

De begroting van het Zorgpunt Waasland is in evenwicht maar dat komt door twee zaken:  

  1. de coronasubsidies in 2020 en 2021. Deze subsidies werden uitgekeerd om problemen zoals extra onkosten, onderbezetting e.d. op te vangen omwille van corona. Het ZPW gebruikt deze subsidies in de feiten als een argument om de bijdrage van de stad niet aan te passen.  
  2. De jaarlijkse indexering van de ligdagprijzen, stijgen in 2022 met 4,16% waardoor de prijs voor de meeste mensen oploopt tot 1941€ per maand. Er is niemand die dat alleen van zijn pensioen kan betalen

De indexering van de bijdragen van de gemeenten zou er tenminste voor kunnen zorgen dat de ligdagprijzen betaalbaar blijven voor gewone mensen, want die prijzen zijn voor heel wat mensen niet meer haalbaar. 

Conclusie

Het evenwicht in de begroting is zeer wankel, om niet te zeggen dat het op zand is gebouwd. Het zijn de boetes en de extra indirecte belastinginkomsten die extra inkomsten moeten genereren, waardoor de personenbelasting met 1 procent kan dalen. Het stadsbestuur voorziet veel geld voor heel wat prestigieuze projecten, maar nieuwe sociale klemtonen moeten we met een vergrootglas gaan zoeken en dat vinden wij als PVDA onbegrijpelijk.