Wat als men het oordeel van specialisten had gevraagd? Dan was de prachtige sequoia op de Grote Baan op 3 januari ll. niet geveld. Dat concludeert PVDA gemeenteraadslid Jef Maes na een grondig onderzoek. Onmiddellijk na het fatale moment heeft hij foto’s genomen en deze voorgelegd aan boomexperten. Het oordeel van deze kenners is vernietigend: deze boom had op dat moment niet geveld moeten worden.
Een historisch waardevolle boom van ruim 50 jaar oud is niet meer. Om gelijkaardige rampen in de toekomst te voorkomen, contacteerde het PVDA gemeenteraadslid diverse specialisten (zie lijst hieronder) en bezorgde hen foto’s van de zaagsnedes. Hun oordeel is unaniem: “er is geen enkele reden die de hoogdringendheid van het kappen van deze boom kan staven”.
Dit staat trouwens in het rapport van PAN Boombeheer waarop de fatale beslissing onterecht werd gebaseerd: “Algemene conclusie wat veiligheid betreft is dat op dit moment de boom niet als acuut gevaarlijk moet worden gezien. Dit neemt niet weg dat de aantasting en houtafbraak verder zullen evolueren waardoor de situatie op een gegeven ogenblik niet meer houdbaar is. Bij gezonde groeiomstandigheden kunnen bomen dit soort infecties jarenlang de baas blijven en maken ze zelfs deel uit van de natuurlijke evolutie waarbij massieve stammen hol worden…. Wij weten ook onvoldoende over de houteigenschappen van de Sequoiadendron om voorspellingen te doen over het verloop van houtrot.” Hoe kan je hieruit zonder meer concluderen dat de boom zo dringend moest geveld worden, terwijl buurtbewoners heel ongerust reageerden en 800 handtekeningen hebben verzameld? Waarom heeft de eigenaar en het stadsbestuur geen rekening gehouden met alle emotionele elementen die met de kap van zo’n waardevolle boom gepaard gaan?
PAN Boombeheer heeft zelf enkele dagen voor het vellen van de boom contact opgenomen met de eigenaars met de vraag om het kappen uit te stellen. Ze hadden namelijk vernomen dat de interne houtstructuur van een sequoia zodanig is samengesteld dat hun tomograaf dit niet 100% accuraat weergeeft. “Deze laatste info hoorde ik pas twee dagen voor de kap, en we hebben direct aangedrongen op stilleggen, en opvragen van een tweede opinie. Dat de opdrachtgever op dat moment beslist om alles te laten doorgaan vind ik zeer jammer, maar toch verdedigbaar en begrijpelijk vanuit hun standpunt,” laat Nico D'hamers van PAN Boombeheer ons weten. Waarom kon de kap niet uitgesteld worden rekening houdend met de vraag van PAN Boombeheer, gezien er geen acuut gevaar was?
Wim Peeters, docent Boomverzorging bij Hogeschool Odisee Sint-Niklaas en internationaal gerenommeerd boomexpert, concludeert na een uitvoerige analyse: “Concreet had deze boom niet moeten gekapt worden. Mits de nodige begeleiding kan die boom nog een redelijke tijd blijven staan. Maar dan moeten we rekening houden met een regelmatige controle, en een relatief hoge onderhoudskost. Bovendien moet de eigenaar dan ook investeren in het behoud van deze boom tijdens de bouwwerken. Naar mijn idee is dat om verschillende redenen de moeite waard, maar dan moet daarbij wel in rekening gebracht worden dat dit een aflopende zaak is. Onmogelijk te zeggen hoe lang die boom nog veilig kan overleven; vijf jaar, tien jaar, twintig jaar, langer? Dat valt niet te voorspellen.”
De meer dan 50 jaar oude boom had een mooi symbool kunnen worden van “samen ouder worden” van mens en natuur. Maar de boom stond blijkbaar in de weg. En het rapport is ge(mis)bruikt om de boom te vellen.
Specialisten die de sequoiadendron wereldwijd opvolgen, melden ons ook met stellige zekerheid dat deze bomen die tot duizend jaar oud kunnen worden, zeer sterk zijn en zelfs bosbranden kunnen overleven. Volgens hen gebeurt het uiterst zelden dat een sequoiadendron bij hevige stormen omwaait, wat er op wijst dat het risico voor de omgeving uiterst gering is. PAN-boombeheer heeft trouwens voorgesteld om een trekproef te voorzien om de stabiliteit van de boom te testen.
Uit ons onderzoek is ook gebleken dat tot 2016, op het terrein waar het woonzorgcentrum is gebouwd, zich een waardevol bos bevond. Luchtfoto’s uit 2015 bevestigen dat. Daar stonden tussen de 15 à 20 sequoia’s. Het overgrote deel daarvan is gesneuveld. Aan de rand van het terrein zijn er nog vier overgebleven.
Allemaal redenen om te concluderen dat hier een enorme ravage is aangericht. PVDA gemeenteraadslid Jef Maes dringt dan ook aan bij de schepen van milieu, Wout De Meester (Groen) om het onheil zoveel mogelijk te herstellen. En dat met meer dan drie symbolische bomen, zoals in de omgevingsvergunning is opgenomen. De PVDA zal ook een voorstel indienen voor het aanstellen van een onafhankelijke stadsecoloog die op een degelijke en onafhankelijke manier waardevolle ecologische elementen in de stad kan opvolgen en beschermen.
Gecontacteerde specialisten:
- Wim Peeters, docent Boomverzorging bij Hogeschool Odisee Sint-Niklaas en Hogeschool Vives Roeselare. Zijn volledig dossier lees je hier.
- Abraham Rammeloo, het hoofd van het Arboretum Kalmthout
- Johan Possemiers, verantwoordelijke plantencentrum Arboretum Kalmthout
- Koen Camelbeke, directeur Stichting Arboretum Wespelaar
- Arthur De Haeck, Dendroconsult
