Skip to content

PVDA vraagt uithuiszettingen te stoppen zonder alternatieve woonst

PVDA vraagt uithuiszettingen te stoppen zonder alternatieve woonst

Naar aanleiding van de Internationale Dag tegen de Armoede (17 oktober) vraagt de PVDA Sint-Niklaas aan het Stadsbestuur om niet langer toe te staan dat families uit hun huis worden gezet, zonder dat een alternatief beschikbaar is. In 2018 is er een record aan mensen uit hun huis gezet: niet minder dan 59 uithuiszettingen waren de trieste realiteit in onze stad. De PVDA vraagt om als uitgangspunt van het beleid te nemen dat niemand uit zijn huis mag worden gezet zonder dat er een alternatief is aangeboden en er voldoende begeleiding is geweest. En al zeker niet als dit gaat om families met kinderen. Kinderen zet je gewoonweg niet op straat wat ook de oorzaak moge zijn.

In Sint-Niklaas werden in 2018 niet minder dan 59 gezinnen uit hun huis gezet. Dat is meer dan één uithuiszetting per week. Een triest record en meer dan 300 % hoger dan het gemiddelde van de drie voorbije jaren (10 in 2015, 30 in 2016 en 13 in 2017).

De PVDA dringt bij het stadsbestuur aan om op deze Dag tegen Armoede niet alleen symbolische acties te houden, maar effectieve maatregelen te nemen tegen de groeiende armoede in onze stad. Dit kan bijvoorbeeld door het uitvaardigen van een gemeentelijk reglement waarbij niemand uit zijn huis kan worden gezet zonder dat er een alternatieve woonst is aangeboden. Zeker gezinnen met kinderen mogen niet uit hun huis worden gezet door een deurwaarder en ook zeker niet wanneer een woning onbewoonbaar werd verklaard. PVDA gemeenteraadslid Jef Maes: “Ik ben de voorbije weken geconfronteerd met een geval van een gezin met drie kinderen die uit hun huis dreigen te worden gezet omdat hun huis onbewoonbaar is verklaard. Deze mensen staan al meer dan 11 jaar op de wachtlijst voor een sociale woning. Dit is totaal onbegrijpelijk. Deze mensen hebben wellicht binnenkort een oplossing, maar de meeste dossiers blijven onder de radar. Daarom moet het beleid van de stad aangepast worden en moet het uitgangspunt zijn dat mensen niet uit hun huis worden gezet vooraleer er een andere oplossing is.”

Het OCMW houdt ook geen gegevens bij over wat er gebeurt met de gezinnen die uit hun huis worden gezet. Waar zijn die 59 “uithuiszettingen” van 2018 naartoe? Wat is er met hen gebeurd? Hebben zij een woonst gevonden in Sint-Niklaas of elders? Niemand kan ons hierop een antwoord geven. Een opvolging van deze mensen in moeilijkheden lijkt ons cruciaal om het probleem goed in kaart te kunnen brengen. Dit betekent niet dat het OCMW niets onderneemt, integendeel. In heel wat gevallen heeft het OCMW door bemiddeling een oplossing kunnen vinden. Maar het is duidelijk dat dit niet volstaat om het probleem ten gronde aan te pakken. De sleuteloplossing ligt natuurlijk bij het versneld creëren van sociale woningen. De PVDA vraagt dat de komende zes jaar 1.000 nieuwe sociale woningen worden gebouwd, want dit is nodig om tot het Vlaamse gemiddelde van 9% te komen in Sint-Niklaas. Als mensen vandaag gemiddeld vijf jaar op de wachtlijst staan voor een sociale woning, en sommige gezinnen zelfs na meer dan 11 jaar nog geen sociale woning kunnen betrekken, dan kunnen we echt van een wooncrisis spreken in onze stad. Eerder dit jaar zamelde de PVDA reeds 850 handtekeningen in van mensen die aan het stadsbestuur vragen om de armoede in de stad ernstig aan te pakken. Vandaag wil de PVDA deze vraag nogmaals kracht bij zetten: betaalbaar wonen door 1000 nieuwe sociale woningen te bouwen, en recht op water voor iedereen.

PVDA gemeenteraadslid Jef Maes wil dit probleem boven water halen en aankaarten op de komende gemeenteraad en aandringen op een beleid waarbij menswaardigheid op de eerste plaats staat.