Stadsbestuur blijft doof voor alle argumenten tegen privaat zwembad op Puyenbeke

1. De mobiliteit

De Watermolenwijk is een wijk met smalle straten en helemaal niet voorzien op veel doorgaand verkeer. Naar schatting zullen er 400.000  à 500.000 bezoekers per jaar naar het zwembad komen. Dit is een wijk die snakt naar een beetje groen en naar een gelegenheid om de buurtcohesie te bevorderen. Puyenbeke is de ideale plaats om daar een nieuw sport & recreatiepark neer te poten! Maar het stadsbestuur heeft eenzijdig en zonder enige consultatie van de buurtbewoners beslist om op dit terrein ook een groot zwembad in te plannen.

Nog grotere parkeerdruk voor de buurt

Het stadsbestuur spant de kar voor de paarden want de mobiliteitsstudie is nog niet klaar. Waarom heeft men er niet voor gekozen om eerst een mobiliteitstudie te laten uitvoeren en daarbij de buurtbewoners te betrekken VOORALEER men een keuze maakt over de locatie? De voorlopige versie van het onderzoek nochtans zeer duidelijk (p.55): “Met de wagen is de projectsite minder evident bereikbaar omdat de site gelegen is in het midden van de as Watermolendreef-Watermolenstraat. Langs beide zijden verloopt de bereikbaarheid met gemotoriseerd verkeer door een woonstraat.” Men komt dan tot de conclusie dat de snelheid in de straat best wordt verlaagd tot 30 km/uur “omwille van het medegebruik door fietsers en het beperken van de overlast naar de omwonenden.” Kortom in feite erkent men dat de inplanting van dit zwembad een serieuze overlast zal betekenen voor de buurt.

Ook de parkeerdruk is vandaag al zeer groot, in sommige delen ‘s avonds 110% bezetting. Als we lezen dat de grootste parkeerdruk voor het zwembad kan verwacht worden op weekdagen tussen 18 en 21u, dan gaat dit probleem niet verkleinen maar vergroten. Hoe denkt het stadsbestuur dat op te lossen?

2. Participatie

De mensen uit de buurt vinden het onbegrijpelijk dat al een beslissing over de locatie is genomen zonder dat zij hierbij werden betrokken. Er zijn allerlei vragen gesteld aan de buurtbewoners, maar de cruciale vragen zijn daarbij uit de weg gegaan: 1) Ziet u wel of niet de inplanting van een zwembad in de Watermolenwijk zitten, rekening houdend met de mobiliteit? En 2) Wilt U betrokken worden bij het mobiliteitsonderzoek?

Waarom werden deze vragen niet gesteld? Dat de buurtbewoners allerlei protestacties wil plannen is normaal en terecht. Dat de politie de mensen dan afdreigt met een gasboete van 250€ is totaal onaanvaardbaar. Het moet perfect mogelijk zijn om in coronatijden een kritische stem te laten weerklinken. Na wekenlang aandringen heeft schepen Buysrogge eindelijk twee vertegenwoordigers van de buurt ontvangen op het stadhuis.

Geen draagvlak in de buurt

Deze buurtbewoners hebben drie eisen gesteld:

1. Een definitieve behandeling van het project wordt “on hold” gezet, tot er samen met de oppositie èn de wijk een aanvaardbare oplossing voor de mobiliteit is bereikt.
2. Als het niet tot een consensus komt over het mobiliteitsprobleem, dient dit tijdens een live bijeenkomst in het Bauhuis beslecht te worden!
3. Het is van het grootste belang dat met de buurtbewoners en in samenwerking met de oppositie een controlegroep (uit diverse straten) wordt samengesteld die bij de voortgang van de mobiliteitsstudie worden betrokken en geconsulteerd!

Het is duidelijk dat er in de buurt geen draagvlak bestaat op dit ogenblik voor dit project. Schepen De Bruyne betwist dat en vraagt ons om dat aan te tonen. Alsof alle reacties vanuit de buurt dit nog niet voldoende duidelijk aantonen.

PVDA is gekant tegen de keuze voor een privaat zwembad

Met de PVDA hebben wij van in het begin gepleit voor een publiek zwembad en niet voor een privaat zwembad. Een publiek zwembad in samenwerking met de provincie aan de Ster, met het behoud van het SINBAD.

In november heeft de gemeenteraad, meerderheid tegen oppositie de opstart van het DBFMO-traject goedgekeurd. De stad zoekt nu een privé-partner voor zowel de bouw, de financiering als het onderhoud en de exploitatie van het zwembad voor zijn rekening te nemen. Het contract loopt 30 jaar en na 30 jaar wordt de stad eigenaar van het zwembad. Het stadsbestuur beweert dat het zwembad dan niet zwembad verouderd al zijn. Maar het SINBAD wordt in 2024 uit gebruik genomen, 18 jaar nadat het helemaal werd vernieuwd omdat het zou verouderd zijn. Hoe kan je dit rijmen?

Duurder voor de stad

Een DBFMO formule is niet goedkoper maar duurder voor de stad. Nathalie Debast van VVSG wijst in een artikel op de nieuwssite Apache op het feit dat “kiezen voor een PPS enkel omwille van budgettaire redenen fout is, want PPS is vaak duurder”. De stad zou gedurende 30 jaar 2 miljoen euro betalen. Als je een indexering per jaar van 1% neemt gedurende 30 jaar, dan betaal je na 30 jaar geen 60 maar wel 69,6 miljoen, of bijna 10 miljoen meer. Bij een indexering van jaarlijks 2%, wat nog erg weinig is, betaal je na 30 jaar 81 miljoen of 21 miljoen meer dan wat ons wordt voorgespiegeld. Als we dit kostenplaatje vergelijken met de kost van bijvoorbeeld het nieuwe publieke zwembad van Hasselt, dan zijn de plannen van ons stadsbestuur vier maal zo duur (21 miljoen in Hasselt, 81 miljoen in Sint-Niklaas).

Gaat het stadsbestuur exclusiviteit toekennen aan de privé-partner? Betekent dat dan dat het openlucht zwembad op de Ster moet gesloten worden? Betekent dit dat er in onze stad überhaupt de komende 30 jaar geen bijkomend (openlucht)zwembad mag komen, tenzij het opnieuw door de privé-partner wordt uitgebaat? Betekent dit dat de stad geen enkel ander initiatief kan nemen de komende 30 jaar op het vlak van zwemwater?

Volgens het stadsbestuur legt deze formule alle risico’s bij de privé en niet bij het stadsbestuur. Maar wat in geval van sluiting omwille van overmacht zoals bij een lockdown? Bij wie komen dergelijke risico’s te liggen? Het stadsbestuur wordt erg kwetsbaar met zulke constructies. Nemen we bijvoorbeeld wat in Neerpelt is gebeurd. Het zwembad kreeg minder bezoekers dan gepland en het LAGO-zwembad leed jaarlijks 600.000 euro verlies. Wat heeft de gemeente Pelt gedaan? Ze heeft 1,1 miljoen extra subsidies aan de privé-partner toegekend om het zwembad open te houden. De gemeente heeft zich ook borg gesteld voor de extra lening die de privé partner is aangegaan. Ook in Sint-Niklaas gaat de stad zich borg stellen voor de financiering van de private partner. De stad wordt mee in het zwembad getrokken en zal in geval van verliezen ervoor opdraaien. Dat is de realiteit.

Duurder voor de gebruikers

Zo’n private uitbating heeft in alle andere steden waar dit is ingevoerd geleid tot prijsstijgingen, verkorte openingsuren en slechtere arbeidsvoorwaarden voor het personeel. Dit dreigt ook in Sint-Niklaas het geval te worden. En wat betekent deze DBFMO-formule voor de werknemers: minder loon en minder sociale bescherming?
We hebben de tariefvergelijkingen al gemaakt. Beveren en Temse zijn merkelijk duurder dan Sinbad. Sportclubs kijken terecht reikhalzend uit naar het nieuwe zwembad omdat zij nu over te weinig zwemuren kunnen beschikken. Maar ook zij moeten beseffen dat met deze constructie de tarieven hoger zullen liggen dan vandaag. Dat merken ze nu al als ze naar Beveren uitwijken. Ook voor de scholen dreigt het duurder te worden. In Beveren hebben sommige scholen al problemen om het schoolzwemmen in stand te houden omdat de kosten daar fel zijn verhoogd. Is dit ook de richting die we in Sint-Niklaas zullen uit gaan?

De PVDA blijft gekant tegen deze DBFMO-formule want het zal een mooi zwembad zijn, maar de rekening zal hoog zijn, zowel voor de gebruiker als voor de stad, dus voor de belastingbetaler. En dat het SINBAD door deze constructie definitief ten grave wordt gedragen, is voor ons en voor vele stadsgenoten totaal onbegrijpelijk.