Stad investeert in stenen en wij betalen de rekening

Het stadsbestuur pakt in zijn meerjarenbegroting uit met grootse plannen. Een nieuw zwemparadijs, kostprijs meer dan 60 miljoen. Een nieuwe stadsvleugel met een stadswinkel. Totale kostprijs 12 miljoen waarvan 7,5 in deze begroting. Een vernieuwing van de Grote Markt, een nieuw Hendrik Heymanplein, een nieuwe Bibliotheek. Kostprijs 12 miljoen en dat terwijl de voorbije twee jaar de noodzakelijk renovatie van de Bib al 2 miljoen heeft gekost. In totaal voorziet het stadsbestuur 26,8 miljoen voor allerlei ruimtelijke projecten. Dat het SINBAD in 2006 nog helemaal is vernieuwd, wordt weggewuifd. Zijn er geen andere prioriteiten vragen de mensen zich af? Zou dat geld niet allemaal beter besteed worden aan zaken waar de mensen van wakker liggen: de stijgende (kinder)armoede aanpakken, wonen betaalbaar maken, … ?

Vestzak-broekzakoperatie

Ja, de aanvullende personenbelasting wordt met 1% verminderd in 2022, met effect vanaf 2023. In deze vijfjarenbegroting heeft dit een effect van 2,5 à 3 miljoen. Deze min-inkomsten worden ruimschoots gecompenseerd door allerlei indirecte belastingen. De opcentiemen op de onroerende voorheffing brengt deze legislatuur 4,5 miljoen extra op. En de gemeentelijke saneringsbijdrage, zeg maar de riooltaks (verborgen in de waterfactuur) brengt deze legislatuur meer dan 600.000 euro extra op. Het is deze riooltaks die de waterfactuur de voorbije jaren fors heeft doen stijgen. Het stadsbestuur haalt dus het geld uit de zakken van de mensen zonder dat ze het door hebben. Heel slim! 2,5 miljoen langs de voordeur teruggeven om 5 miljoen langs de achterdeur terug te pakken. Pure misleiding want de totale belastingdruk voor de gewone mensen stijgt!

Daarnaast wordt de factuur doorgeschoven naar de komende jaren. Dat is het geval met het bouwen van een nieuw privé-zwembad. En dat zit ook in de groeiende schulden van de stad. De schulden van de stad en OCMW samen stijgen van 163 miljoen nu naar 235 miljoen in 2025. Dat is een stijging met 44%. Bijna de helft meer schulden. Wij zijn als PVDA echt niet tegen investeringen. Maar wij willen vooral investeringen in dingen waar de mensen van wakker liggen en niet in prestigieuze realisaties.

Uitverkoop stadsdiensten

Tegelijk worden tal van stadsdiensten geprivatiseerd. De ophaling van de blauwe zakken (pmd) gaat eind 2021 naar de privé. Idem dito voor de parkeerwachters. Ook de reprografie en de garage worden afgebouwd. En de toezichters van de sporthal en Belsele en Sinaai worden vervangen door een geautomatiseerde controle. En het onderhoud van de gebouwen van de Academie wordt aan een externe firma uitgegeven. En het nieuwe zwembad wordt ook een privaat-publieke samenwerking. Dit stadsbestuur organiseert de uitverkoop van de stadsdiensten. Dit gaat zeker en vast een effect hebben op de dienstverlening van de stad.

Door al deze privatiseringen gaan er 54 jobs verloren bij de stad. Neen, deze mensen worden niet direct afgedankt. Voor iedereen wordt zogezegd een plek gezocht binnen de stadsdiensten. Maar het zijn wel 54 jobs die verloren gaan binnen de stad. Voor het stadsbestuur zijn mensen gewoon pionnen die je zonder problemen verplaatst van de ene dienst naar de andere. Dat mensen specifieke vaardigheden hebben of hun job graag doen, dat vinden jullie blijkbaar niet belangrijk. En dan verschiet men ervan dat het aantal burn-outs toeneemt. Sorry, maar zo ga je niet om met mensen.

De burger betaalt

Wat het stadsbestuur doet is onze stad uitverkopen. En wie gaat uiteindelijk de rekening betalen? Dat zijn de mensen die van de diensten gebruik maken. De nieuwe stadswinkel weerspiegelt helemaal de nieuwe visie. Burgers worden beschouwd als klanten die producten komen kopen en daar natuurlijk voor moeten betalen. De stad verleent dus niet langer diensten aan zijn burgers of staat niet langer ten dienste van de bevolking. Neen, het is een verhouding van verkopers versus klant.

Het is ook opvallend dat in heel de financiële plannen geen eurocent wordt voorzien voor extra voordelen voor het personeel. Geen loonsverhoging of ander materieel voordeel voor de gewone personeelsleden. Wij horen vanuit het personeel heel wat klachten: “We moeten meer doen met minder mensen”, “we hebben steeds minder greep op de invulling van onze job,” enz… Als men de stad als openbare dienst goed wil laten functioneren dan moet men het personeel vertrouwen en deze mensen voldoende ademruimte en armslag geven om hun job deftig te doen en iedereen daarvoor ook financieel waarderen.