PVDA toont de pijnlijke gevolgen van tekort aan kinderopvang

PVDA toont de pijnlijke gevolgen van tekort aan kinderopvang

4 oktober 2024

SINT-NIKLAAS – Donderdagnamiddag voerde PVDA actie op het Stationsplein tegen de nieuwe regels en de grote tekorten in kinderopvang en buitenschoolse opvang.  “Sinds enkele maanden kunnen kinderen ouder dan 8 jaar niet meer terecht in de buitenschoolse opvang in Sint-Niklaas.  En als een van de ouders ‘maar’ halftijds werkt, dan is de kans klein om kinderopvang te vinden.  Voor sommigen zelfs een reden om de kinderwens op te bergen”, aldus Vlaams PVDA-parlementslid Debby Burssens.

“Ik ontving de laatste maanden meerdere schrijnende getuigenissen van mensen die geen kinderopvang of buitenschoolse opvang vinden”, zegt Vlaams parlementslid Debby Burssens.  Sinds juni kunnen kinderen ouder dan 8 jaar niet meer terecht in de buitenschoolse opvang in Sint-Niklaas en de deelgemeenten.  En ook de crisis in de kinderopvang blijft voortduren.  “Negen of acht kindjes is te veel.”

“Bovendien worden de voorrangsregels strenger en dreigt de kinderopvang duurder te worden.  Werkt een van de ouders ‘maar’ halftijds?  Dan wordt de kans heel klein om opvang te vinden.”  Daarom voerde de PVDA Sint-Niklaas deze namiddag actie op het Stationsplein.  “Twee getuigenissen raakten me extra diep.  Ik vroeg de vrouwen dan ook of ze vandaag wilden getuigen hierover.

Een derde kind?

Lana Moens: “Voor ons is kinderopvang de reden die het zwaarst doorweegt als het gaat over onze keuze om al dan niet een derde kind te krijgen.  Mijn man en ik werken samen ‘maar’ 75 procent als postbode en als kinderbegeleider bij de buitenschoolse opvang.  Door de nieuwe voorrangsregels moet je minstens 80 procent werken, en dus komen wij niet in aanmerking.  Mijn ouders zijn overleden en mijn schoonouders wonen niet in de buurt.  Wij staan er alleen voor.”

Lana Moens behoort zelf tot de groep van onthaalouders, ooit haar droomjob, die er de brui aan gaf door de verschrikkelijke werkdruk.  “Negen kindjes per begeleider is echt te veel”, aldus Lana, die voor het eerst opkomt als kandidaat voor de verkiezingen.  “Met PVDA vragen we 1 begeleider per 5 kinderen.  Dat had een heel groot verschil kunnen maken voor mij en vooral voor alle kinderen.  Want continu het gevoel hebben dat je tekort schiet voor die kindjes, dat is echt verschrikkelijk.”

“Een derde kind? Zolang er geen kinderopvang gegarandeerd is, gaat dat niet”
Lana: “Een derde kind?  Zolang er geen kinderopvang gegarandeerd is, gaat dat niet.”

Ouder dan 8? Geen plaats!

Tatjana Hullaert is moeder van drie en had gehoopt dat eens de kinderen uit de pampers zijn, het continue gepuzzel naar opvang zou opgelost zijn.  “Dan begint het pas”, zegt Tatjana.

“In juni ontvingen wij een mailtje van de stad dat kinderen ouder dan 8 jaar niet meer welkom zijn in de buitenschoolse opvang.  Sinds juni ben ik dus non-stop op zoek.  Maar tot op heden heb ik nergens in Sint-Niklaas en de deelgemeenten een opvang of kamp of speelplein gevonden voor onze oudste zoon van 10 jaar tijdens de Kerstvakantie.  Hoe kan dit?  In een stad waar meer dan 18 000 jongeren tussen 0 en 17 jaar wonen?”

“Ik vind nergens een opvang of kamp of speelplein voor in de Kerstvakantie”
Tatjana: “Ik vind nergens een opvang of kamp of speelplein voor in de Kerstvakantie.”

Werkkrachten voor de arbeidsmarkt

PVDA Sint-Niklaas pleit voor meer openbare crèches en buitenschoolse opvang, zowel in de deelgemeenten als in Sint-Niklaas.  “Wij willen goed omkaderde en kwalitatieve opvang, met dagprijzen volgens je gezinsinkomen, minder kindjes per begeleider, en een betere verloning voor deze zeer belangrijke jobs in onze samenleving”, zegt Burssens.  Of de drie vrouwen nog een extra argument hebben om de politici op het stadhuis en in het parlement te overtuigen?  “De kinderen die vandaag worden opgevangen zijn de ouders van later. En de ouders van nu zijn de werkkrachten die onze arbeidsmarkt vandaag nodig hebben.”

“Bellen blazen als protest. Wij willen geen luchtbellen, maar daden”
“Bellen blazen als protest.  Wij willen geen luchtbellen, maar daden.”