Begroting Sint-Niklaas 2021: Coronacrisis? Niets van te merken

Vandaag maken we de grootste economische crisis mee sinds de tweede wereldoorlog. Het planbureau verwacht voor 2021 dat ruim 5% meer mensen zullen komen aankloppen bij het OCMW voor een leefloon. Sectoren als de horeca, toerisme, de dienstensector, cultuur en evenementsector hebben zwaar te lijden onder de coronacrisis. De armoede in onze stad neemt duidelijk toe. Wat merken we hiervan in de begroting 2021 en volgende op vlak van beleid? NIKS. Het lijkt wel of deze crisis aan ons voorbij gaat. Geen grote aanpassingen van de plannen en van de begroting.

Als PVDA bekijken wij deze begroting vanuit deze crisissituatie: op welke manier geven wij als stad een antwoord op de problemen en de uitdagingen waar vele mensen voor staan: werknemers, zelfstandigen, kappers enz… Wat vinden we daarvan terug? Zeer weinig.

800.000 euro minder voor ouderlingenzorg

De dotatie aan het Zorgpunt Waasland wordt niet geïndexeerd. Van 2021 tot 2025 wordt hiermee bijna 800.000€ (788.000€) minder geïnvesteerd in ouderenzorg. En dat in een periode dat duidelijk is geworden dat de zorg voor de ouderen super belangrijk is en dat die de voorbije jaren totaal ondergefinancieerd is geworden. De “helden van de zorg”. We hebben er allemaal voor geapplaudisseerd.

Ja, de federale en de Vlaamse overheid doet nu een inhaalbeweging. Maar het is duidelijk dat er nog altijd grote noden zijn in de ouderenzorg. Er zijn nog altijd te weinig handen aan het bed. De komende jaren zullen de noden nog toenemen. Maar wat wel gewoon doorgaat is de indexering van de ligdagprijzen. Waar is de logica?

Alternatieven: bevries ligdagprijzen, geef personeel premie of voorzie meer handen in de zorg

Met de middelen die het stadsbestuur nu aan het Zorgpunt onttrekt zou men bijvoorbeeld drie zaken kunnen doen:

1. Men zou ervoor kunnen zorgen dat de ligdagprijzen niet stijgen. Want vandaag is voor heel wat mensen het pensioen ontoereikend om een rusthuis te betalen. Ja, de laagste pensioenen moeten omhoog, maar de prijzen voor de rusthuizen mogen dan ook niet stijgen.
2. Men zou kunnen bekijken op welke manier men de “helden van de zorg” kan belonen voor hun enorme inzet in deze gezondheidscrisis die nog altijd niet voorbij is. Want het is nog altijd zo dat de zorgkundigen in de Vlaamse instellingen geen extra eindejaarspremie krijgen, terwijl hun collega’s in de federale instellingen die wel krijgen. Zijn zij dan minder waard?
3. Met deze middelen zou men ook extra personeel kunnen inzetten om het verblijf van de mensen in de woonzorgcentra aangenamer te maken. Als ik mijn tante ga bezoeken, dan hoor ik haar vaak klagen dat ze al voor 7 uur in haar bed wordt gelegd, want de avondploeg is onderbemand om de oudjes later te slapen te leggen. Als we van de directeur van ZPW horen dat 1/4de tot 1/3de van de bewoners weinig of geen bezoek krijgt, dan lijkt het ons belangrijk ervoor te zorgen dat deze mensen niet vereenzamen. Daarvoor zijn middelen nodig en die onttrekt men nu aan deze sector.

Met de PVDA vinden wij het totaal onbegrijpelijk dat in de huidige omstandigheden de stad zowat 800.000€ bespaart op ouderenzorg. Teken onze Vlaamse petitie voor meer handen in de zorg: https://www.pvda.be/zorg_petitie

Stadsbestuur kiest voor beton en niet voor de mensen

“Deze middelen worden ingezet op andere domeinen van welzijn”, antwoordt men ons, meer bepaald om de extra kosten voor de uitbetaling van het leefloon te financieren. Maar de uitbetaling van het leefloon is een wettelijke verplichting die geldt voor elk OCMW. Dat is geen beleidskeuze, maar een VERPLICHTING. De stad verwacht ongeveer 750.000€ minder terugbetaling te krijgen van de federale overheid. De stad moet hiervoor zowat 650.000€ meer eigen inbreng voorzien in haar begroting, wat ervoor zorgt dat de uitbetaling van het leefloon de stad in 2021 zowat 1,4 miljoen euro opleg zal kosten. Wat is de oorzaak? We slagen er niet in om mensen snel uit de armoede te trekken. We kampen in onze stad met structurele armoede, met mensen die niet zo snel op de arbeidsmarkt terecht komen. Daardoor krijgen we steeds meer leefloners waarvoor we vanuit de federale overheid maar 75% subsidies trekken.

Deze structurele armoede zal niet snel opgelost kunnen worden want de coronacrisis treft vooral de laagst geschoolden treft en voor deze mensen is er weinig perspectief op werk. Het huidige systeem van subsidiëring van het leefloon zorgt ervoor dat financiële inspanningen van de federale overheid worden afgewimpeld op lokale overheden. Misschien moet elke schepen eens gaan aankloppen bij uw verkozenen in het federaal parlement om hiervoor extra middelen te vragen, zodat de lokale overheden de rekening niet moeten betalen van de groeiende armoede.

Niet privatiseren maak zelf voor tewerkstelling zorgen

Maar de stad heeft natuurlijk ook een verantwoordelijkheid. De stad is ook een werkgever en heeft een belangrijke taak op dat vlak te vervullen. Maar we stellen vast dat steeds meer en meer taken worden afgestoten en geprivatiseerd. We hebben dit in het verleden al aangekaart, en daar wordt nu wijselijk over gezwegen. De ophaling van de blauwe zakken (pmd) gaat eind 2021 naar de privé. Idem dito voor het parkeertoezicht. Deze dienst wordt in concessie gegeven aan de privé. Ook de reprografie en de garage worden afgebouwd. En over de privatisering van het zwembad hebben we het al uitgebreid gehad. Diensten worden al te vaak uitbesteed omdat het zogezegd goedkoper is, terwijl men ze in eigen huis zou kunnen houden, met lokale mensen zou kunnen werken en ze ook vaak goedkoper zou kunnen uitvoeren. We mogen toch niet vergeten dat de stad ook een sociale werkgever zou moeten zijn en dat we dat aspect niet alleen mogen doorschuiven naar de sociale economie.

Hoe stemmen we ons beleid af op de uitdagingen voor deze grote crisis?

Gaan we verder alsof er niks aan de hand is of gaan we van deze crisis gebruik maken om doelgericht te investeren? Alle prominente economen zeggen dat de overheid uitgerekend in crisistijd moet investeren om de economie op gang te trekken. Dat geldt volgens ons op alle niveaus, ook op het gemeentelijke niveau. Onze visie is duidelijk: we gaan moeten investeren als we willen dat de lokale economie terug opleeft, dat de tewerkstelling op peil blijft en we de gevolgen van de sociale crisis kunnen opvangen. Maar niet zomaar investeren. Investeren in duurzame zaken, in zaken die onze stad voorbereid op de toekomst.

En dan denken we aan vier belangrijke zaken:

• Investeren in sociale woningen: als we wonen betaalbaar willen maken in deze stad, dan moeten er 1.000 extra sociale woningen bij komen. Laten we minstens evenveel investeren in sociale woningen als in de nieuwe stadhuisvleugel en het nieuwe zwembad.
• Investeren in duurzame energie: laten we een stedelijke energiebedrijf oprichten en zelf groene en duurzame energie maken (Sinergie). Het voorstel om een zonnepark aan te leggen op het vroegere stort van SVK is één voorstel. Maar we kunnen ook via een coöperatieve structuur burgers mee laten participeren, zodat we versneld op openbare gebouwen en op privé-gebouwen zonnepanelen kunnen installeren, huizen kunnen isoleren enz…
• Investeren in openbaar vervoer: geen afbouw van het stadsbusnet, maar het behoud ervan met duurzame, milieuvriendelijke en klantvriendelijke bussen (ik kom er straks nog op terug).
• Zelf investeren in parkings aan de rand van de stad, zodat we met kleine groene bussen de verbinding naar het centrum kunnen verzekeren

Dit zijn vier essentiële domeinen waarop we een andere toekomst voor Sint-Niklaas kunnen uitbouwen en daar moeten we nu werk van maken. Dat zijn andere prioriteiten dan die waar dit stadsbestuur voor kiest.

Wil je ons hierbij helpen? Laat het ons weten: https://sint-niklaas.pvda.be/meedoen