Op 10 jaar tijd is het bosbestand in Sint-Niklaas met 12 hectare verminderd. Dat blijkt uit cijfers van BELSTAT, opgevraagd door gemeenteraadslid Jef Maes (PVDA). Sint-Niklaas volgt hiermee de negatieve trend van heel Vlaanderen. De PVDA dringt aan bij het stadsbestuur om toe te zien dat bestaand bosgebied behouden blijft en zelf heel wat meer in te zetten op het aanleggen van bossen.
“Vlaams bodemgebruik: beton wint, bos verliest.” Zo kopte De Standaard op 4 mei. Benieuwd naar hoe het bosbestand van Sint-Niklaas evolueert, klopte Jef Maes aan bij het stadsbestuur om de cijfers van onze stad te kennen. “Wij beschikken niet over dergelijke cijfers,” klonk het daar, “en ook het Agentschap Natuur en Bos, heeft geen betrouwbare cijfers.” Verwonderd over het antwoord trok Jef Maes op speurtocht en klopte aan bij STATBEL, het Belgische Statistiekbureau. Die beschikken wel degelijk over gedetailleerde cijfers, die zelfs publiek toegankelijk zijn: zie https://statbel.fgov.be/nl/themas/leefmilieu/grond/bodemgebruik#figures
Uit de cijfers van STATBEL blijkt dat op tien jaar tijd het bosbestand in Sint-Niklaas met bijna 12 hectare is verminderd. (Zie statistiek) Met 6,3% bos van de totale oppervlakte, zit Sint-Niklaas behoorlijk onder het Vlaamse gemiddelde van 8%. Waarom neemt het stadsbestuur niet als streefdoel om dat Vlaamse gemiddelde te halen in Sint-Niklaas?
Als we dan kijken naar de evolutie van de bebouwde gronden dan gaat die grafiek (zie onderaan) totaal de andere richting uit. De bebouwde grond is met niet minder dan 203 hectare toegenomen de voorbije tien jaar. Ook in Sint-Niklaas zijn we dus heel ver verwijderd van een bestonstop. Nochtans is de aanwezigheid van bos erg belangrijk. Bossen zijn niet alleen aangenaam om in te wandelen, ze regelen ook het klimaat en zijn een belangrijk middel om CO2 te neutraliseren. Iedereen die in België woont verliest gemiddeld één gezond levensjaar door luchtverontreiniging, hoofdzakelijk veroorzaakt door fijn stof. Bossen en bomen zijn een efficiënte manier om dit fijn stof uit de lucht te filteren.
Het stadsbestuur geeft in haar beleidsprogramma toe dat op het vlak van vergroenen van de stad er een versnelling hoger moet geschakeld worden. De cijfers zijn nl. erg duidelijk: Slechts 4 op de 10 (42%) Sint-Niklazenaars woont op minder dan 800 meter wandelen van ‘wijkgroen’, zoals een pleintje of park. Ter vergelijking: in Temse is dat 51% en in Lokeren 63%, allen onder het Vlaamse gemiddelde van 67%.
Meten is weten
Dat het stadsbestuur een beleidsplan uitstippelt zonder te beschikken over cijfers doet de wenkbrauwen fronsen bij PVDA gemeenteraadslid Jef Maes. “De PVDA vraagt dan ook aan de stad om becijferde objectieven te stellen en de trend significant om te buigen. Waarom stelt het stadsbestuur niet als doelstelling om ervoor te zorgen dat 67% van de inwoners minder dan 800 meter moet wandelen voor wijkgroen? Op die manier komen we op het Vlaamse gemiddelde. Stadsruimte die vrijkomt wordt echter al te dikwijls toevertrouwd aan bouwpromotoren en projectontwikkelaars.”
Foto bovenaan: Ken Laureys, de jongeren PVDA Waasland die actie voert voor meer bos in Sint-Niklaas