Dinsdag 2 januari was een historische dag. Het was de dag dat Jef Maes zijn eed aflegde aan het volk en daarna als eerste gemeenteraadslid van een authentiek linkse partij zijn zitje nam in de gemeenteraad van Sint-Niklaas. Dit was niet enkel voor Jef een primeur, ook de PVDA doet hiermee voor het eerst zijn intrede in Sint-Niklaas. In dit artikel de volgende speech en eedaflegging van Jef.
Beste vrienden en kameraden,
Eerst en vooral wil ik jullie een gezond, solidair en strijdbaar 2019 toewensen. 2018 was een bijzonder jaar. Maar 2019 wordt een historisch jaar. Want voor het eerst zal iemand van een authentiek linkse, van een marxistische partij, gaan zetelen in onze gemeenteraad in Sint-Niklaas. Dat is nog nooit eerder gebeurd. Dat ik die rol mag spelen, legt een grote verantwoordelijkheid op mijn schouders, maar ik ben bereid om die verantwoordelijkheid op te nemen, om een stem te geven aan de stemlozen in onze stad.
2018 was een bijzonder jaar omdat we in 2018 er in geslaagd zijn om met de steun van de bevolking een belangrijke overwinning te behalen, nl. de sluiting van een gevaarlijk asbeststort vlakbij een woonwijk, een echte bedreiging voor de volksgezondheid en dit in een stad die al het trieste record kent van asbestdoden. Toen we de strijd voor de sluiting van het stort aangingen, geloofde niemand in onze slaagkansen. Maar door de combinatie van een stevig onderbouwd dossier en acties van onderuit, hebben we het onmogelijke mogelijk gemaakt. Dit alles heeft er voor gezorgd dat mensen terug in zichzelf zijn beginnen geloven. We schiepen een ruimte van hoop in een wereld van angst en vertwijfeling. Het zorgde ervoor dat de warme onderstroom in onze stad in een alternatief begon te geloven. Het is op die stroming dat we tijdens de gemeenteraadsverkiezingen verder konden bouwen. Deze stroming zorgde voor een sterke ploeg van 41 rebellen met een hart en ik ben blij dat een groot deel van onze kandidaten hier aanwezig kan zijn. Zij verdienen echt een applaus want zij hebben een sterke campagne neergezet. Op basis van de bevraging hebben we ook een degelijk programma uitgewerkt voor een stad op mensenmaat. Hiervoor gingen we opnieuw ons oor te luisteren leggen bij de bevolking. Uit de bevraging bij meer dan 700 mensen kwam één punt als belangrijkste zorg naar boven: de toenemende armoede in onze stad moet als prioriteit nummer één worden aangepakt.
Ik kan jullie beloven: de komende jaren gaan we dit concreet maken en steeds weer op diezelfde nagel kloppen tot er daadwerkelijk verandering komt. Tot mensen niet langer worden afgesloten van water of elektriciteit, tot er gratis warme maaltijden worden geserveerd in de scholen, tot de wachtlijsten op de sociale woningmarkt teruggedrongen worden, tot huisvuil betaalbaar blijft en de vlaktaks van het diftar-systeem niet doorgaat, tot er een degelijke en veilige opvang is voor dak- en thuislozen van welke kleur of afkomst dan ook. Ik ga hier ook opkomen voor de belangen en de verzuchtingen van het stadspersoneel waar steeds meer van gevraagd wordt en dat echt op zijn tandvlees zit en de verregaande besparingen en privatiseringen meer dan beu is. Als dit stadsbestuur 12 miljoen over heeft voor een nieuwe vleugel van het stadhuis, dan moeten ze niet afkomen met hun riedeltje dat hier geen geld voor is. Als er geld genoeg is voor zo’n prestigeproject dan moet er zeker geld worden vrijgemaakt voor de zorg voor mensen, met de minst bedeelden eerst!
De dagen na 14 oktober zeiden mensen mij: “Ik werd ziek toen ik zag dat er zoveel mensen van Sint-Niklaas voor rechtse en extreemrechtse partijen stemmen. Maar toen ik zag dat de PVDA een zetel won, dan had ik weer hoop. Eindelijk iemand die ons gaat verdedigen en die de strijd tegen het rechtse gedachtengoed gaat voeren. Eindelijk iemand die er voor gaat zorgen dat er geen doofpotjes meer mogelijk zijn, iemand die ons gaat informeren en gaat opkomen voor de gewone mensen.” Wel, beste mensen, ik beloof jullie dat ik jullie niet in de steek zal laten.
Beste vrienden en kameraden,
Ik ga hier als enige PVDA-raadslid zetelen. Ik ga mijn best doen om hier de vertegenwoordiger zijn van alle progressieve krachten in onze stad. Ik ga proberen om een stem te geven aan alle stemlozen in onze stad. Maar de vraag is: gaan ze naar mij luisteren? Met onze zetel in de gemeenteraad krijgen we een stem, een megafoon om onze visie te vertolken binnen en buiten de gemeenteraad. Dat is een grote stap vooruit. Maar vaak zullen ze niet naar mij luisteren. Ze gaan onze voorstellen proberen weg te lachen en weg te zetten als niet realistisch of niet betaalbaar. Tenzij we met z’n allen actie blijven voeren en samen opkomen voor een stad op mensenmaat. Daarom ben ik blij dat jullie hier vandaag zijn om mij te steunen, want die steun zal cruciaal zijn in de toekomst om dingen te kunnen realiseren. Alleen ben je niks, maar samen staan we sterk.
Als we hier vandaag staan, dan is dat ook te danken aan de strijd die vorige generaties hebben gevoerd. Vandaag zetten wij het werk verder van mensen zoals Jan Cap, Jef Smet, Karel Maes en Karel Heirbaut. Zij hebben ons geleerd hoe je wat leeft onder de mensen kan omzetten in actie, hoe je dat theoretisch moet onderbouwen en hoe je dat moet bundelen in een organisatorische kracht die in staat is om dingen te veranderen. Vandaag werken wij verder aan de dingen waar zij de kiemen voor hebben gezaaid. Maar we doen dit niet voor onszelf, we doen dit voor onze kinderen en kleinkinderen. Daarom ben ik erg blij dat hier ook kleinkinderen van Jan Cap, Karel Maes en Karel Heirbaut bij ons zijn. Zij staan symbool voor de verbondenheid van het gebeuren vandaag met de vroegere en de toekomstige generatie. Want onze kinderen en kleinkinderen verdienen een leefbare wereld en een stad op mensenmaat. Ik dank jullie allemaal voor jullie steun.
Eedaflegging
Ik zweer getrouwheid aan het programma “Voor een stad op mensenmaat’’ uitgewerkt op basis van een bevraging onder de Sint-Niklazenaren. Ik zweer getrouwheid aan het ethisch principe om te leven aan een gemiddeld arbeidersloon. Ik zweer getrouwheid aan alle werkende mensen, aan alle jongeren en aan al degenen dit het moeilijk hebben aan het einde van de maand en die opkomen voor sociale en ecologische vooruitgang.”
