De bekendmaking van de renovatie van de sociale appartementen van het Peter Benoitpark zorgt voor heel wat beroering onder de bewoners. Een tiental bewoners nodigden PVDA gemeenteraadslid Jef Maes uit om te komen luisteren naar hun bekommernissen. “Wij hebben deze operatie niet gevraagd. Wij moeten er dan ook niet voor opdraaien. De stad moet in de eerste plaats rekening houden met de wensen en problemen van de bewoners.” Dat was de conclusie van het twee uur durende gesprek, met de vraag aan raadslid Jef Maes om die bekommernissen op de gemeenteraad door te geven.
Iedereen is het er over eens dat de renovatie nodig is. Hoe moeilijk en ingrijpend een dergelijke operatie ook mag zijn. Er is al ruim 30 jaar weinig of niets gerenoveerd, een grondige aanpak dringt zich op. Maar bij de bewoners leven nu drie grote bekommernissen:
- Onzekerheid: niemand weet welke blok het eerst aan de beurt komt en wanneer men zal moeten verhuizen. Het is belangrijk dat er snel een duidelijk plan wordt voorgesteld, zodat de onzekerheid wordt weggenomen.
- Wat gaat dat kosten? Wij verhuizen niet uit vrije wil, het wordt ons opgelegd. Gaan wij daar dan kosten voor moeten dragen? Wie betaalt de verhuis? En de kosten die we in ons huidig appartement zelf hebben gedaan: worden die vergoed?
- Het buurtleven: Er is een band van wederzijds begrip en onderlinge steun van mensen die het zelf al niet gemakkelijk hebben maar toch een warme solidariteit onder mekaar hebben ontwikkeld. De verhuis dreigt dat nu allemaal kapot te maken.
Op deze en nog veel meer vragen willen de mensen snel een concreet antwoord. Geen loze beloftes maar zekerheden, zwart op wit op papier. Samen met de bewoners schuift de PVDA nu deze drie punten naar voren. PVDA raadslid Jef Maes zal op de gemeenteraad een duidelijk antwoord vragen van het stadsbestuur.
- Alle kosten die samenhangen met de verplichte verhuis moeten door de maatschappij integraal worden gedragen en terugbetaald. Is het stadsbestuur het hiermee eens en wil de SNHM dat zwart op wit bevestigen?
- De planning moet concreet , precies zijn. En er mag geen tijd verloren gaan. Nu de aankondiging is gebeurd willen mensen dat het vooruitgaat. Hoe gaat de SNHM dit aanpakken? Wanneer komt er een concrete, precieze planning? In welke mate krijgen de bewoners daar medezeggenschap in?
- De “huisbezoeken om voorkeuren, wensen, problemen te bespreken” mogen niet vrijblijvend zijn. Wie samen naar Kriekepitte wil, moet dat kunnen bijvoorbeeld. Gaan “beloften” zwart op wit op papier gezet worden en geen woorden in de lucht zijn?
Kortom, de bewoners vragen een planning op maat van de bewoners en niet op maat van wat het meest efficiënt en kostenvoordelig is.
