Stad voor de jeugd

Veilige bruisende uitgaansbuurt voor jongeren

We willen dat het stadsbestuur opnieuw zorgt voor een bruisende uitgaansbuurt achter de oude kerk (Sint-Nicolaasplein / Apostelplein). Daarbij moet ook voldoende aandacht gaan naar veiligheid.

We voorzien een Paars Punt, naar het Spaanse model Punto Violeta, dat ook ’s nachts open is. Het is een veilige plek waar iedereen terecht kan om een situatie van grensoverschrijdend gedrag bij het uitgaan te melden. Alle daar aanwezige mensen, zowel de preventiemedewerkers als het veiligheidspersoneel, zijn opgeleid om allerhande vragen naar hulp, informatie of ondersteuning te behandelen. Het doel is om grensoverschrijdend gedrag onmiddellijk aan te pakken, maar ook om het te voorkomen, de slachtoffers te ondersteunen en proberen de daders ter verantwoording te roepen.

Op woensdagnamiddag en in het weekend (vanaf vrijdag 15u30 tot en met zondag) worden er infocoaches voorzien. Deze zijn duidelijk herkenbaar met een hesje en vormen een laagdrempelig aanspreekpunt voor als er iets misgaat. In Gent zijn hier zeer goede ervaringen mee en zijn ondertussen zowel de horeca in de Overpoort als de studenten vragende partij.

Daarnaast creëren we daar ook minstens één Safe Place zone. Dit is een omgeving waarin iedereen zich gerespecteerd en veilig voelt en vrij is om zich authentiek te uiten. Door discriminatie, pesterijen en vooroordelen actief aan te pakken, creëren we een inclusieve en veilige ruimte die diversiteit viert en individuen in staat stelt hun identiteit te verkennen.

Jongeren zitten niet stil, ze moeten veel reizen voor hun activiteiten, om naar school te gaan, te werken of de wereld te verkennen. Ze hebben doeltreffend en goedkoop openbaar vervoer nodig om zich te kunnen verplaatsen. Dit is niet alleen een noodzaak voor jonge mensen die geen auto hebben, maar het past ook binnen een visie op duurzame mobiliteit. Wij geven prioriteit aan de ontwikkeling van doeltreffend en duurzaam openbaar vervoer en veilig fietsen, zonder andere vormen van vervoer (voetgangers, auto's) uit het oog te verliezen. 

Steeds meer steden, regio's en landen investeren massaal in openbaar vervoer en durven het aanbod gratis te maken. Dit is bijvoorbeeld het geval in Luxemburg. Hoog tijd om dit voorbeeld te volgen in België. Het is een sociale investering die winstgevend is voor de maatschappij als geheel en goed voor het milieu.  Hiervoor voeren we met PVDA Sint-Niklaas al campagne voor sinds 2020 en haalden we bijna 4.000 handtekeningen op.

Het OV-aanbod 's avonds en 's nachts moet ook worden ontwikkeld. Het is immers absurd dat je wel met de bus naar je fuif zou kunnen, maar dan tot ‘s ochtend moet wachten om ooit terug te geraken. Ook het aanbod van en naar de deelgemeenten mag in deze niet vergeten worden.

Alle jongeren moeten zich ook veilig van en naar de uitgangsbuurt kunnen verplaatsen. Daarom zorgen we er zeker voor dat de straatverlichting in de bebouwde kom en op alle (fiets)routes van en naar het Sint-Nicolaasplein en de erkende jeugdhuizen aanblijft, ook vanuit de deelgemeenten. We zorgen  voor actieve controle en opvolging zodat kapotte straatverlichting snel wordt vervangen. De energiebesparing die het huidige stadsbestuur wil bekomen door de straatverlichting te verdoven, realiseren we door een versnelde uitrol van LED-verlichting en zonnepanelen in deze zones. dit is goed voor het klimaat, de energierekening én de veiligheid. Zie ‘Hoofdstuk 4 Fietsveilige stad’ voor onze andere algemene standpunten over veilig fietsen, zoals het voorzien van meer conflictvrije kruispunten.

Meer plek voor jongeren in de openbare ruimte

We gaan voor meer groene ruimte in én buiten de stad en leuke chillplekken waar jongeren echt zichzelf kunnen zijn, waar er bankjes staan en waar je niet verplicht hoeft te consumeren maar gewoon kan chillen met je vrienden. We bereiken dit enkel door jongeren mee aan de tekentafel te zetten. Bij de aanleg van nieuwe straten en parken moet de jeugd(raad) altijd betrokken worden.

Doordat de zalen onder de Christus Koningkerk en van het oude OJC Kompas in de Driekoningenstraat niet langer beschikbaar zijn, is er een ernstig tekort aan podia en fuifzalen voor kleine organisaties en jongeren. Het wordt dringend tijd dat het stadsbestuur een moderne zaal voorziet voor maximum 150 mensen met een geweldige geluidskwaliteit voor kleinschalige optredens en fuiven. Live optredens, dj-sets, kunstprojecten: hier moet alles kunnen floreren. Lokale non-profit organisaties, artiesten en jongeren gratis van deze zaal gebruik maken en het stadsbestuur zorgt voor een hedendaagse inrichting en dat de geluids- en lichtinfrastructuur volgens de laatste kwaliteitsnormen blijft.

Voor veel jongeren is jeugdwerk een tweede thuis, een plek waar ze zich veilig voelen, vrienden maken en zich kunnen ontwikkelen. Jeugdwerk stelt jongeren in staat om uit hun isolement te doorbreken en zichzelf te ontwikkelen, en zelfs om zich voor te bereiden op hun eerste baan. 

We mogen trots zijn op onze 6 jeugdhuizen: JC Den Eglantier, De Gemeenschap, OJC Kompas, JC ’t Verschil (Nieuwkerken), Jeugdhuis Troelant (Sinaai) en JC De Galjaar (Belsele). Allen leveren knap werk! Dit wordt ook erkend door de Vlaamse overheid, want zowel De Gemeenschap als OJC Kompas kregen de maximale projectsubsidie. Die subsidies zijn echter steeds beperkt in de tijd en verbonden aan het in dienst hebben van een projectcoördinator. Dit zorgt voor een klimaat van onzekerheid. Wij voorzien voldoende subsidies vanuit het stadsbestuur zodat elk jeugdhuis zelf een vaste medewerker in dienst kan nemen, indien ze dat wensen.

Jongerendiensten moeten toegankelijk zijn. De jongerendienst van Borgerhout bijvoorbeeld heeft zijn activiteiten gratis gemaakt, de inschrijving afgeschaft en jongeren opgezocht in hun eigen omgeving. We willen dat al het jeugdwerk op deze manier wordt georganiseerd. In Borgerhout bereikt de dienst nu tien keer meer jongeren dan vroeger. In dit Antwerpse district kunnen jongeren vanaf 16 jaar ook een opleiding volgen tot monitor. Zij zorgen ervoor dat alles in ‘hun’ buurt op rolletjes loopt. In Antwerpen staan ze bekend als de ‘pleinpatrons’. Dit project werd opgestart door de PVDA, die deel uitmaakt van de progressieve coalitie (PVDA-Vooruit-Groen) die in Borgerhout aan de macht is. Jongeren die een gevoel van verantwoordelijkheid en een missie hebben, voelen zich beter over zichzelf en hun buurt.

Jongeren, die soms als een probleem worden gezien, vormen namelijk een deel van de oplossing. In plaats van te proberen jongeren die buiten rondhangen weg te jagen, bestaan er oplossingen. In plaats van de politie in te schakelen, kan de wijk bijvoorbeeld inloopcentra op pleinen opzetten om jongeren ontmoetingsplaatsen te bieden waar ze hun activiteiten kunnen voortzetten. We willen jongeren verantwoordelijkheidsgevoel bijbrengen. Als ‘pleinpatrons’, maar ook door ze hun eigen activiteiten en festivals te laten organiseren.

Ook animatoren zijn broodnodig. Zij staan bij jeugdverenigingen in voor het animeren en begeleiden van kinderen en jongeren. Nu echter kost een cursus om animator te worden vaak meer dan 100 euro. In Sint-Niklaas kunnen jongeren via de stad een subsidie krijgen van 60% van de kostprijs voor het volgen van zo’n cursus met een maximum van 150 euro per jaar per persoon. Bovendien is de subsidie beperkt tot jongeren die in Sint-Niklaas wonen. Jongeren uit aanliggende gemeenten die wel actief zijn in het jeugdwerk in Sint-Niklaas komen niet in aanmerking. Dit is niet voldoende. We breiden de subsidie uit tot een volledige compensatie voor alle jongeren uit Sint-Niklaas of die hier actief zijn in een erkende jeugdvereniging.

Het is geweldig dat Sint-Niklaas beschikt over een ‘vrije’ grafittimuur van maar liefst 420 meter. Maar het is dan wel belangrijk dat die echt vrij is voor jongeren en kunstenaars om te experimenteren. Dat de hele muur in oktober 2023 werd overschilderd door professionele kunstenaars met de boodschap ‘je mag geen werk overschilderen als je het niet beter kan’ is het fnuiken van ontluikende creativiteit en talent. Minstens de helft van de muur zou echt moeten worden voorzien voor jongeren en workshops. Die workshops zouden trouwens op regelmatige basis moeten worden georganiseerd. Daarnaast moet ook gekeken worden om graffitimuren te voorzien in alle deelgemeenten.

Verder hebben wij sterke bedenkingen dat het stadsbestuur het budget voor deze graffitimuur en de grattifitour uit het reeds beperkte budget voor jeugd haalde. Het lijkt ons vanzelfsprekend dat deze kunst, die voor iedereen toegankelijk is te bewonderen, wordt gefinancierd uit het cultuurbudget. Het budget specifiek voor jeugdbeleid moet eerder vergroot worden i.p.v. gebruikt voor algemene projecten.

De rijkdom van cultuur ligt in haar diversiteit en het feit dat ze zichzelf steeds opnieuw uitvindt. De academies worden opengesteld voor niet-klassieke vormen van kunst en cultuur: hiphop, slam, rap, graffiti, urban dance, beeldende kunst, fotografie, wereldmuziek ... We geven vernieuwende initiatieven de mogelijkheid om zich te ontwikkelen.

We introduceren ook gratis wifi in de openbare ruimte zodat iedereen toegang heeft tot het internet zonder financiële barrières.

Sport voor iedereen

Sport is een centraal en onmisbaar onderdeel van ons leven. Sport emancipeert. Sport brengt mensen samen. Sport helpt ons ontspannen en verbetert onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. Sport brengt waarden over. Het is belangrijk om het voor iedereen toegankelijk te maken, of het nu gaat om dans, aquarobics, fitness, voetbal, taekwondo of yoga.

Sportfaciliteiten moeten door de overheid worden beschouwd als een basisuitrusting. Zonder een duidelijk beleid en betrokkenheid van de overheid en zonder hun steun voor de sportwereld wordt deze minder toegankelijk, duurder en elitairder. Te hoge kosten en een gebrek aan infrastructuur zijn de twee belangrijkste redenen die jongeren aanvoeren om niet aan sport te doen (enquête Forum des jeunes, 2022). Daar moeten we iets aan doen.

De afgelopen jaren is sporten in clubverband minder toegankelijk geworden. Voor veel gezinnen is de stijging van het inschrijvingsgeld een obstakel geworden. In 2022 verhoogde een op de drie voetbalclubs het inschrijvingsgeld. Zo bedraagt het lidgeld voor FC Sint-Niklaas nu al 450 euro. Vooral ouders met meerdere kinderen vinden het moeilijk om de lidmaatschapsgelden op te hoesten. Bovendien moet bij veel sporten ook nog eens voor de uitrusting worden betaald. De overheid moet meer doen om sportclubs op alle niveaus te ondersteunen, zodat de prijzen dalen en de stijgende kosten (materiaal, elektriciteit, water, huur van zalen en velden enz.) niet doorgerekend worden aan ouders en spelers. 

Naast de ondersteuning van sporten via sportclubs zetten we ook in op vrijblijvend en laagdrempelig sporten in alle wijken. Hiervoor moeten natuurlijk alle wijken over speel- en sportpleintjes beschikken, maar daarnaast moeten de activiteiten ook begeleid worden door jeugdwerkers. Nu al trekt de Pretcamionet enkele wijken in tijdens de zomervakantie. De huidige Pretcamionet is een mobiele speelpleinwerking met een camionette volgeladen met sport, spel en plezier voor kinderen van 6-12 jaar. Maar dit is niet voldoende. We breiden het aanbod uit voor kinderen vanaf 3 jaar, zoals in Gent en Kortrijk, en voorzien ook activiteiten tijdens alle schoolvakantie en doorheen het (school)jaar op woensdagmiddag, zaterdagmiddag en zelfs enkele weekavonden, zoals in Kortrijk. Daarnaast breiden we het aanbod uit met echte sportanimatoren via de inzet van een Sportkar. Dit zorgt voor een bredere en democratische sportbeleving voor iedereen in onze stad en deelgemeenten.

Elke jongere moet ook minstens twee keer per maand met de klas naar het zwembad kunnen gaan. Maar wat doet het stadsbestuur? Ze gaat het openbare Sinbad met zijn lage toegangsprijs sluiten, ze ging akkoord met de verhoging van de toegangsprijzen van De Ster en bouwt een nieuw duur privézwembad in de Watermolenwijk. Daarbovenop worden de gratis zwemlessen die de stad nu aanbiedt na de opening van het privézwembad afgeschaft. Met PVDA Sint-Niklaas hebben we campagne gevoerd voor het behoud van Sinbad en voor extra zwemwater in de vorm van een nieuw openbaar en betaalbaar zwembad aan De Ster. Het stadsbestuur zette ondanks het protest van o.a. de buurtbewoners van de Watermolenwijk zijn prestigeproject door. Ook in het nieuwe privézwembad moet zwemmen tot de mogelijkheden bestaan. Daarvoor moet het stadsbestuur de toegangsprijs voor specifieke doelgroepen, zoals jongeren, voldoende laag houden. 

Met PVDA Sint-Niklaas eisen we ook dat de toegang tot de Ster gratis wordt. Dit enorme buitengebied geeft ruimte tot ontspanning, sporten, zwemmen, spelen, … Zeker gezien het gebrek aan groen en open ruimtes in vele wijken is onze stad, moet De Ster gratis toegankelijk zijn voor alle jongeren uit onze stad. Het is dan ook onbegrijpelijk dat de provincie met goedkeuring van het huidige stadsbestuur (N-VA, Open VLD en Groen) de toegangsprijzen verhoogde vanaf januari 2022.

In De Ster investeren we in effectievere sociale controle. De beslissing voor identiteitscontroles, extra camerabewaking en het inzetten van beveiligingsfirma G4S draagt niet bij aan een betere, veiligere sfeer. Jongeren hebben steeds meer het gevoel dat ze nergens meer welkom zijn, terwijl ze slechts op zoek zijn naar een plek om af te koelen op een warme dag. Vooral mensen die in kleine appartementen wonen, vaak met meerdere gezinsleden en zonder voldoende ventilatie, hebben op de warmste dagen verkoeling nodig.

We willen "zwembadpatrons" aanstellen naar het model van de "pleinpatrons" die we met de progressieve coalitie in Borgerhout in 2012 hebben ingevoerd met heel positieve resultaten. Deze pleinpatrons zijn jongeren die opgeleid worden en verantwoordelijkheid krijgen om erop te letten dat alles goed verloopt in de publieke ruimte in hun buurt. Zwembadpatrons zullen helpen zorgen voor sociale controle en rust in de zwemgebieden. Op deze manier kunnen we zinloze repressieve of stigmatiserende maatregelen vermijden.

Ondersteuning voor het mentaal welzijn van onze jongeren en sensibilisatie over de gevolgen van (digitaal) pesten

Steeds meer mensen kampen met psychische stoornissen. Stress, uitputting, onzekerheid, eenzaamheid ... Onze maatschappij hobbelt van crisis naar crisis en er wordt steeds meer flexibiliteit verwacht van individuen. Maar als mensen zich niet goed voelen, trekken ze zich in zichzelf terug. De cijfers liegen er niet om. De coronacrisis heeft dit fenomeen onder jongeren nog versterkt. Eén op de drie jongeren loopt het risico een depressie of angststoornis te ontwikkelen. We hebben een interfederaal plan nodig waarbij alle regeringen van het land betrokken zijn om dit probleem aan te pakken, met name onder jongeren.

Sociale media spelen soms een rol in de druk die veel jongeren ervaren. Ook al doorbreken ze vaak taboes en openen ze de discussie over geestelijke gezondheid. Het probleem is dat wanneer jongeren eindelijk de stap zetten om een geestelijk gezondheidswerker te raadplegen, ze op wachtlijsten stuiten. Ellenlange wachtlijsten. Of het nu gaat om een afspraak met een psycholoog of een opname bij een psychiater, patiënten moeten erg lang wachten. Als gevolg daarvan worden de problemen steeds erger en complexer. In een televisieprogramma in Vlaanderen legde een jonge vrouw aan influencer Flo Windey uit dat ze op een wachtlijst van drie jaar stond voor opname in een crisiscentrum. "Drie jaar!" riep ze uit. "Hoe kun je een crisis laten wachten?"

Bij gebrek aan toegankelijke geestelijke gezondheidszorg grijpen Belgen massaal naar pillen: slaappillen, kalmeringsmiddelen en antidepressiva zijn vrij verkrijgbaar. Meer dan een miljoen mensen slikken antidepressiva. In 2022 lag het gebruik van antidepressiva bij 12- tot 18-jarigen ruim 60 procent hoger dan in 2018.

Ondanks de mooie praatjes van politiek leiders is het beleid voor geestelijke gezondheid onder jongeren een ware mislukking. De regering moeten in actie komen. Bij psychische problemen is het belangrijk om zo snel mogelijk in te grijpen. Geestelijke gezondheidszorg moet daarom niet alleen goedkoper, maar ook toegankelijker worden. Het wegwerken van de wachtlijsten voor geestelijke gezondheidszorg moet een absolute prioriteit worden voor de regering.

In Sint-Niklaas heb je met TEJO (Apostelstraat 19) en het OverKophuis (Mgr. Stillemansstraat 47) al twee mooie initiatieven waar jongeren zonder afspraak terecht kunnen voor hulp. We voorzien als stad meer middelen zodat hun openingsuren en ondersteuning kan uitgebreid worden. We maken de initiatieven ook breed bekend via de scholen, jeugdhuizen en jeugdverenigingen.

Daarnaast moeten geestelijke gezondheidsdiensten geïntegreerd worden in de ruimtes waar jongeren komen: er moeten gratis raadplegingen aangeboden worden in een voor hen veilige omgeving. Groepspraktijken moeten beschikken over een psycholoog. We bieden scholen meer middelen om zorg van hoge kwaliteit te garanderen. En we zullen dit eveneens versterken (waar het reeds bestaat) en ontwikkelen (overal elders) in instellingen voor hoger onderwijs.

Tot slot ondersteunen we vormingsinitiatieven voor jeugdbewegingen over het herkennen van en omgaan met geestelijke gezondheidsproblemen.

Pak de kinderarmoede aan

Meer dan 1 kind op 5 groeit in onze stad op in kansarmoede. In een rijk land als België zou geen enkel kind met een lege brooddoos op school moeten zitten en honger lijden. Zou geen enkel meisje weg van school moeten blijven omdat ze geen maandverband kan kopen. Dit fnuikt kinderen hun toekomst, sociaal leven… De armoede moet vanzelfsprekend structureel aangepakt worden. Zie ‘Hoofdstuk 2 Stad zonder armoede’, maar hier formuleren we ook enkele concrete voorstellen voor jongeren bovenop de andere voorstellen in dit hoofdstuk, zoals toegankelijk sporten:

“Één op de drie kinderen in armoede krijgt geen, onvoldoende of slecht eten mee naar school. Drie maaltijden per dag is geen luxe, het is een basisrecht. Het probleem is vandaag zo groot geworden dat elk kind wel een vriendje of vriendinnetje heeft met een ‘lege brooddoos’.” stelt kinderarmoedeorganisatie Stichting Pelicano. In onze stad waar meer dan 1 op 5 kinderen in kansarmoede opgroeien zijn er ook in elke school kinderen die structureel met een lege of ongezonde brooddoos of met te weinig, beschimmeld of hard brood naar school komen.

We vragen het stadsbestuur om haar verantwoordelijkheid op te nemen door collectief gratis, gezonde en bij voorkeur warme maaltijden te voorzien en om deze kinderen niet aan hun lot over te laten. Als het kan in Antwerpen, Molenbeek, Londen en heel Finland,… waar wachten we op? Ondanks herhaaldelijk aandringen in de gemeenteraad weigert het huidige stadsbestuur haar verantwoordelijkheid op te nemen. Volgens haar is er geen structureel probleem in Sint-Niklaas met ‘lege brooddozen’.

“In Vlaanderen heeft 12% van de meisjes tussen 12 en 25 jaar al wel eens niet genoeg geld gehad om menstruatieproducten te kunnen kopen. 5% van de Vlaamse meisjes bleef al eens weg van school omdat ze geen geld had om menstruatie-producten te kunnen kopen. Bij jonge meisjes die leven in armoede miste 15% al eens school bij gebrek aan menstruatieproducten.” stelt Caritas. De Odissee hogeschool in Sint-Niklaas heeft op initiatief van de studenten reeds vrij toegankelijke kastjes geplaatst in de toiletten met gratis maandverband en tampons. Dit werd zeer positief geëvalueerd.

We vragen het stadsbestuur om haar verantwoordelijkheid op te nemen door automaten met gratis maandverband in alle secundaire scholen, jeugdhuizen, bibliotheken en sportcentra te voorzien en om deze jongeren niet aan hun lot over te laten. In het kader van 8 maart hebben we deze eis van het Collecti.e.f 8 Maars Sint-Niklaas, dat bestaat uit o.a. ABVV, ACV en onze vrouwenbeweging Zelle, reeds elk jaar herhaald in de gemeenteraad, maar de schepen van Welzijn (Groen) weigerde hier elke keer op in te gaan.

Investeer in  jeugdwerk met maatschappelijk kwetsbare jeugd via onafhankelijke jeugdopbouwwerkers. Die onafhankelijkheid is zeer belangrijk zodat de jeugdopbouwwerkers kunnen handelen op basis van hun expertise en een vertrouwensband kunnen opbouwen met de jongeren, zonder inmenging en richtlijnen vanuit een stadsbestuur. 

Het werk van Uit De Marge was zeer veelbelovend, maar is spijtig genoeg stopgezet. Nadat de projectsubsidies vanuit de Vlaamse regering wegvielen, weigerde het stadsbestuur zelf de nodige middelen op tafel te leggen om hun werk te kunnen voortzetten, ondanks de goede resultaten en het beperkte budget dat hiervoor nodig was.  Indien er nog jeugdopbouwwerk komt in Sint-Niklaas, wil het huidige stadsbestuur en de schepen van Jeugd (Groen) dit integreren in de jeugddienst waar ze volledige controle over hebben i.p.v. via professioneel jeugdwerk met onafhankelijke jeugdopbouwwerkers. Een grote teleurstelling en foute keuze, bewijst het zeer waardevolle werk van organisaties zoals Kras, JES en Uit De Marge in andere steden en gemeenten. Hun netwerk, werking en expertise is trouwens nodig voor het kunnen inzetten van ‘plein- en zwembadpatrons’ om de veiligheid op alle pleintjes te waarborgen en verbeteren (zie punten ‘2 Meer ruimte voor jongeren en jongerenwerk’ en ‘3 Sport voor Iedereen’).

Onafhankelijk jeugdraad en echte inspraak

In 2018 schafte het stadsbestuur (N-VA, Open VLD en Groen) de bestaande Jeugdraad af en verving ze door GeJOSt, een open vergadering georganiseerd door de jeugddienst die twee à drie keer per jaar samenkomt. Het grootste verschil is dat de agenda van de vergadering nu bepaald wordt door JOS, de jeugddienst van de stad, en er geen beleidsbeslissingen meer worden voorgelegd om er advies over te vragen. 

Nochtans is de oprichting van een jeugdraad verplicht:  "Met het oog op de organisatie van het overleg en de inspraak bij de voorbereiding en de uitvoering van het jeugdbeleid, inzonderheid in het kader van het meerjarenplan, richt de gemeenteraad een jeugdraad op of erkent de gemeenteraad een al bestaande jeugdraad." (decreet lokaal jeugdbeleid, artikel 5, §1)

Wij willen terug een onafhankelijke jeugdraad creëren die autonoom kan werken én initiatiefrecht heeft. Niet enkel zullen alle beleidsbeslissingen die impact hebben op de jongeren of hun omgeving, inclusief de meerjarenplannen, altijd eerst worden voorgelegd aan de jeugdraad om advies in te winnen, de jeugdraad moet zelf ook vragen en voorstellen rechtstreeks kunnen voorleggen aan de gemeenteraad. Het stadsbestuur moet steeds motiveren als ze beslist om het advies van de Jeugdraad niet of maar gedeeltelijk volgt, zoals voorzien in het decreet lokaal jeugdbeleid, artikel 5 §3.

Daarnaast moeten ook jongeren die geen directe band hebben met een Jeugdraad hun ideeën naar voren kunnen schuiven. Dit kan de jeugdraad via een open digitale tool waar jongeren hun vragen en suggesties kwijt kunnen of via een grote jaarlijkse bevraging. We voorzien voldoende middelen en ondersteuning zodat de Jeugdraad dit kan organiseren. We verwachten vervolgens van het stadsbestuur dat ze zich inzetten om elke gestelde vragen te beantwoorden en dat ze effectief werk maakt van de voorstellen die de steun genieten van een voldoende aantal jongeren.

Deze democratische participatie is verschillend van het project YUNGUN, een initiatief van JOS. Volgens de website is “Yungun een Instagrampagina, eventkalender en een merk dat opvalt.” Het is vooral een dure marketingcampagne met belastinggeld over bestaande initiatieven van de jeugddienst, terwijl er vooral inspraak nodig is van de jeugd over wat zij willen.

School is een belangrijke plek voor jongeren, het is bovendien de plek waar ze leren over democratie. Toch is er vaak te weinig sprake van democratie en inspraak op scholen. We willen meer ruimte en middelen geven aan zowel de leerlingenraden als de organisaties die scholieren op nationaal niveau vertegenwoordigen, zodat zij een belangrijke rol kunnen spelen. Een van de conflictpunten in een hele reeks scholen betreft de huisregels en de kledingvoorschriften voor de leerlingen (die zich vaak specifiek richten tot vrouwelijke scholieren: het al dan niet dragen van rokken, tanktops, te lange kleding of hoofddoeken). Heel wat regels zijn problematisch, omdat ze getuigen van willekeur en discriminatie. Ze leggen meisjes op hoe ze zich moeten kleden. Dat kan niet. Het is belangrijk dat als er regels zijn, ze niet discrimineren en dat eventuele voorschriften worden opgesteld in overleg met de jongeren zelf.