DIFTAR = DIEFSTAL
MIWA maakt deze maand het Diftar-systeem bekend waarmee ze vanaf 1 juli 2019 de huisvuilzak wil vervangen door een container. “Tel alvast je zakken,” schrijven ze in hun afvalmagazine, maar ze verzwijgen hoeveel geld de Stad en MIWA uit onze zakken zullen kloppen. De PVDA maakte de berekening wel en komt tot de conclusie dat huisvuilophaling 2 tot 3 maal duurder wordt. Diftar is een asociale belastingverhoging die vooral de zwakkeren en jonge gezinnen treft.
Diftar staat voor gedifferentieerd tarief of simpeler gezegd: je betaalt voor je afval volgens het gewicht. Vanaf midden 2019 zet je niet langer de huisvuilzak buiten, maar een container uitgerust met een “intelligente” chip. Bij elke ophaling wordt de container gewogen en zes of twaalf maanden later ontvang je een factuur. Je betaalt daarbij voor meerdere zaken: de huur van de container, per keer dat je de container buiten zet en per gewicht aan afval dat je in de container gooit. Ben je bang dat anderen vuil in je container gooien, dan kan je een slot kopen. Ook dat kost geld.
Uit de argumentatie van MIWA-voorzitter Christel Geerts (HLN 12/11/2016) blijkt duidelijk dat het net de bedoeling is om het huisvuil duurder te maken. Het Diftar systeem maakt het gemakkelijk om “op een soepele manier” via kleine prijsverhogingen de factuur nog meer door te sluizen naar de man en vrouw in de straat, die pas na 6 maanden of 1 jaar de rekening gepresenteerd krijgt. Het is voor de PVDA onbegrijpelijk dat het huidige stadsbestuur zich inschrijft in dit neoliberaal en asociaal beleid.
De rekening: je betaalt tot driemaal meer voor huisvuilophaling
Laten we de rekening even maken: volgens Miwa zitten we nu aan gemiddeld 163 kg huisvuil per inwoner. Aan de huidige tarieven van de vuilniszakken (1,1 € per zak) en een gemiddeld gezin van 3 personen, heeft een gezin 489 kg huisvuil, gemiddeld +/- 8 kg per zak (officieel cijfer uit metingen in het verleden). Dat betekent dat de huidige jaarlijkse kost voor het huisvuil per gezin nu ongeveer 67euro bedraagt. Wat betaalt eenzelfde gezin met evenveel huisvuil in de gemeenten waar Diftar reeds werd ingevoerd? Enkele voorbeelden: Lokeren: 160 € per jaar, Willebroek: 173,5 € per jaar, omgeving vanLeuven (intercommunale Ecowerf): 145 € per jaar. Kortom: de kostprijs voor het huisvuil onder Diftar kost twee tot drie keer meer dan de huidige kostprijs in Sint-Niklaas. Zelfs als men streeft naar 143 kg huisvuil per inwoner, dan kost Diftar nog altijd meer dan het dubbele van de huidige kost. In de meeste gemeenten betaal je trouwens op voorhand en wordt de factuur van je rekening gehouden. Stort je niet tijdig genoeg bij, dan wordt je container gewoon niet leeggemaakt. Het stadsbestuur verzwijgt doelbewust de nieuwe tarieven en zal die maar bekend maken in 2019, ‘toevallig’ na de gemeenteraadsverkiezingen. De Sint-Niklazenaren zullen de rekening gepresenteerd krijgen, alleen wil het stadsbestuur nog niet zeggen hoe hoog die zal zijn. Nu al is duidelijk dat de factuur met 80 tot 100 euro zal toenemen.
Wie zijn de grootste slachtoffers van Diftar?
Diftar is een asociale kost die in de eerste plaats de mensen treft die het moeilijk hebben, zoals elke indirecte belasting. Huisvuilophaling en de properheid van de stad zijn kerntaken van het stadbestuur en iedereen betaalt hiervoor reeds 8,5% gemeentebelasting. De financiële middelen om huisvuil te verwerken, haal je beste uit de inkomsten uit belastingen omdat die in verhouding staan tot de draagkracht en het inkomen van de mensen. Betaal je per kilo afval dat je produceert, dan zijn de gezinnen met de laagste inkomens de pineut. Ook gezinnen met kinderen (pampers), grote gezinnen, dierenvrienden (kattenbak), mensen die klein wonen (geen plaats om afval te stockeren) en sommige ouderlingen (incontinentieluiers) worden bestraft voor iets waar ze helemaal niet voor zouden mogen bestraft worden. Om nog maar te zwijgen over de ongemakken voor mensen die op een klein appartement wonen.
Het verhogen van de factuur voor huisvuil zal enkel nog leiden tot meer sluikstorten en meer zwerfafval. De properheid van de stad is er sinds de privatisering van de reinigingsdienst al ernstig op achteruit gegaan, hoe hard de mensen van Reine Stad ook hun best doen. Het is dweilen met de kraan open.
De reacties op sociale media liegen er niet om: de bevolking neemt deze belastingverhoging niet. De PVDA is voor een ander afvalbeleid, een dat afval aan de bron aanpakt en niet de Sint-Niklazenaar ervoor laat opdraaien. Ons programma voor een eerlijk afvalbeleid AF VAN AFVAL: https://sint-niklaas.pvda.be/pvda_wil_van_sint_niklaas_een_klimaattopper_maken
