PVDA pakt uit met sociale duizendpoot Debby Burssens op de Oost-Vlaamse kieslijst voor het Vlaams Parlement. Met de tweede plaats maakt zij een zeer grote kans om verkozen te worden. “Ik weet wat het is om in armoede op te groeien, ook al werken je ouders hard”, zegt Debby Burssens. “Hoogtijd om de politici uit hun ivoren toren te halen en ze bewust te maken van de échte problemen.”
“Veel mensen zijn terecht boos: door de dure winkelkarren en de energiefacturen die niet afbetaald geraken, terwijl sommige multinationals minder belasting betalen dan een poetsvrouw. Ik zal mijn ervaringen gebruiken om in het parlement de stem van de werkende klasse te laten horen, en te vechten tegen de vele vooroordelen. Het aantal werkende armen neemt toe. Het aantal werknemers die langdurig ziek zijn ook. En iedereen kent de vele problemen met de kinderopvang. Een van de meest schrijnende gevolgen van dit alles, is dat steeds meer kinderen in armoede opgroeien. En dat komt allemaal omdat het huidige systeem niet werkt. Dát wil ik samen met onze hele ploeg veranderen!”, zegt Debby Burssens die zelf ruim 15 jaar de spierziekte fibromyalgie heeft.
Burssens werkte zich de voorbije jaren in de kijker als coördinator van het PVDA-actiecentrum De Werf in Sint-Niklaas. “Wat me bijblijft zijn de vele aangrijpende getuigenissen. Vrouwen en alleenstaande ouders die willen gaan werken, maar niet kunnen omdat er een nijpend tekort is aan kinderopvang. Poetsvrouwen die binnenkort niet meer op hun werk geraken, omdat politici, die zelf nooit de bus nemen, hun bus afschaffen. Die besparingen op het openbaar vervoer hakken er zwaar in.” Zo verdwijnen in Sint-Niklaas 102 bushaltes. “Niemand die dat begrijpt. Er is nog géén enkele persoon in ons actiecentrum binnen gewandeld die dat nu eens een goed idee vindt. Goed en goedkoop openbaar vervoer is toch evident om de klimaatopwarming en files aan te pakken? Tegen de stijgende armoede en vereenzaming? En het doet de winkels en horeca bruisen.”
Debby Burssens komt uit een arbeiders- en horecafamilie. “Ik studeerde politieke wetenschappen en daarna journalistiek, maar mijn grootste leerschool is toch tussen de mensen op straat en achter de toog van de Gentse Polé Polé-cafés”, lacht Burssens.
“Ik werkte zelf heel wat jaren als zelfstandige, maar ook voor een opvangcentrum voor heroïneverslaafden in Gent en daarna zo’n 6 jaar voor een Kennisplatform gespecialiseerd in energiezuinig en circulair bouwen.” Drie jaar geleden stampte ze mee het PVDA-actiecentrum De Werf uit de grond. Welke acties haar vooral bijblijven? “We trokken wekenlang met vrijwilligers naar de Vesderstreek in Wallonië om de slachtoffers van de overstromingen te helpen, dat was zeer pakkend. Zowel de frustratie dat ons land de mensen in de steek liet, maar evengoed de kracht en de solidariteit van mensen.”
“In mijn vrije tijd engageerde ik mij voor tal van kunstprojecten zoals Special Art Festival en D’RUIT. Ik zette ook heel wat acties op poten tegen bijvoorbeeld huiselijk en seksueel geweld en de stijgende energieprijzen. Maar ook tegen plasticvervuiling en de klimaatopwarming. Op mijn tiende ging ik in het restaurant van mijn ouders al rond met een petitie tegen het doodknuppelen van zeehondjes. Mijn motto is: geen woorden maar daden. Niets doen is geen optie.”
Maak kennis met Debby op een van onze 'PVDA On Tour's: